Door het Nationale Toneel werd gisteravond "Liaisons Dangereuses" gespeeld in de Stadsschouwburg in Utrecht. De oorspronkelijke tekst van het morbide machtspel dat zich afspeeld in de adelijke salons en slaapkamers van het 18e eeuwse Parijs, is in 1782 aan de vooravond van de Franse revolutie geschreven door ene Pierre Choderlos de Laclos. Het was een regelrechte aanval op de decadente levensstijl van de adel in die tijd.
In onze tijd, ruim tweehonderd jaar later, is het eigenlijk niet veel beter, opnieuw viert de zelfgerichte erotiek hoogtij. Reden voor Christopher Hampton om de beschrijving uit 1782 te vertalen en te bewerken voor toneel (1985) en film (1989). Nu, twintig jaar later, presenteert het Nationale Toneel onder regie van Johan Doesburg opnieuw de toneelversie, met in de hoofdrollen Gijs Scholten van Aschat en Ariane schluter.
Het stuk over het mijnenveld dat liefde heet, begint als een amoreel spel dat uiteindelijk ontaardt in een strijd op leven en dood. Graaf Valmont (Gijs Scholten van Aschat) en Markiezin de Merteuil (Ariane Schluter), beiden mooi, talentvol, rijk en verveeld, zijn gewezen minnaars. Hun hartstocht voor elkaar is niet gedoofd en vindt een uitweg in een ziekelijk spel: het corrumperen van onschuldige zielen. Valmont heeft zichzelf de uitdaging gesteld de meest zuivere, trouwe en vrome vrouw van Parijs te verleiden. Merteuil sluit hierop een weddenschap met hem af. Als hij in zijn opzet slaagt, zal zij nog éénmaal een nacht met hem doorbrengen. Valmont accepteert de uitdaging!
De in 1937 door architect Willem Marinus Dudok ontworpen Stadsschouwburg ligt op het Lucasbolwerk aan de rand van de oude Utrechtse binnenstad. De schouwburg is in de jaren 1995 en 2002 op diverse onderdelen verbouwd naar de eisen des tijds. De Douwe Egberts-zaal waarin wij zaten heeft 1000 zitplaatsen, ze waren zo te zien allemaal bezet. Een mooie zaal, maar aan de zaalakoestiek mag nog wel wat worden verbetert, sommige passages waren moeilijk verstaanbaar op de plek waar wij zaten, ongeveer op 2/3 afstand vanaf het toneel gezien. Maar het was desalniettemin een mooi avondje toneel, dat vooraf gegaan was door een gezellig etentje met W en A bij "Le Connaisseur" aan de Oudegracht.
Rond elf uur was het afgelopen, en zochten we de auto weer op in de nabij gelegen parkeergarage in de Kruisstraat. In de parkeergarage hebben we vervolgens drie kwartier vast gezeten, omdat veel schouwburggangers geen goede uitritkaart hadden! Wat een toestand, ik had natuurlijk al betaald (€. 14,-!) bij het betreden van de garage, je hebt dan een bepaalde tijd om uit te rijden, maar als die tijd wordt overschreden kan je weer gaan bijbetalen, en dat gebeurde tot mijn grote ergernis, weer €. 2,- in de automaat en nog steeds stonden we vast tussen die slome sukkels zonder goede uitrijkaart. Maar eindelijk kon de slagboom voor ons ook omhoog en waren we vrij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten