dinsdag, september 04, 2007

ondertrouw



Wat kan er veel veranderen in een korte tijd, nog geen week geleden wisten we van niets en nu is er al ondergetrouwd en hebben we de tickets al op zak. Want we gaan er natuurlijk wel iets van maken met z'n allen. Het initiatief voor een gezamelijk reisje richting zuidelijk halfrond lag weliswaar niet bij mij, maar dat mag natuurlijk de pret niet drukken. We gaan er eens even flink tegen aan. Groots en meeslepend hoorde ik het afgelopen weekend zeggen, en zo is dat.

Begin jaren 30 van de vorige eeuw was het de dichter Marsman die zich met deze kreet wilde verzetten tegen wanhoop en vergetelheid, hij had de grenzen van het vitalisme ontdekt en was teleurgesteld over zichzelf. Hartstochtelijk roept hij uit met overslaande stem "Groots en meeslepend wil ik leven! hoort ge dat, vader, moeder, wereld, knekelhuis!" Waarna hij zonder zich te beraden over de raad van de meer belegene in zijn tijd, met een nieuw aangemeten elan de wijde wereld in stapt. Maar al vrij snel valt hij weer terug in zijn oude doen, moedeloos, teleurgesteld en geslagen. Hoe kwam dat, wat had hij dan verwacht te beleven door zijn nieuw gekozen elan? Hoe zag hij trouwens zijn groots en meeslepend leven voorzich? Ik weet het niet, wel heb ik gelezen dat hij veel last had van de inertie en apathie van zijn tijdgenoten, dat dat in iedergeval een factor was die ongetwijfeld debet was aan zijn miserabele gemoedsstemming.

Wat is eigenlijk groots en meeslepend leven? Eerlijk gezegd weet ik dat niet altijd even goed, terwijl dat zo langzamerhand toch zou moeten. Ik ben wel zover dat ik weet dat het in alle gevallen met durf te maken heeft, durfen kiezen voor het realiseren van haalbare verlangens en niet alleen maar toekijken hoe het leven aan je voorbij trekt. Dat je je niets aan moet trekken van de inertie, of nog erger de apathie van je omgeving, maar ga er voor. Wees een ondernemer van je eigen leven, realistisch, humoristisch en relativerend maar nooit cynisch. Het gaat daarbij volgens mij ook vooral om de dingen van alledag, niet speciaal groot of klein, maar de gewone dingen. De bewustwording dat we die waardevol vinden en daar voor kiezen, dat lijkt mij belangrijk. Als dit je uitgangspunten kunnen zijn bij alles wat je doet, leef je volgens mij aardig groots en meeslepend!
In het kader van genoemde uitgangspunten zijn dan de niet alledaagse gebeurtenissen zo bezien accenten die een meerwaarde kunnen geven, het zout in de pap.

1 opmerking:

Christa zei

mooi hoor maar wel durven he en niet durfen; alhoewel een duits tintje in dit geval wel aardig gekozen is. hi hi hi