Rond vijf uur zondagmiddag zaten we allemaal te wachten op de zak van Sinterklaas.
Na enig overleg kwam Joke er uiteindelijk mee de kamer binnen, en kon het grabbelen beginnen.
In naam van Sinterklaas proberen we bij het uitdelen van de pakjes, de regie een beetje in handen te houden, maar dat valt niet mee.
De gedichtjes die Joke en ik s'morgens nog met behulp van de gedichten generator van het internet in elkaar hadden geflanst, moesten worden voorgelezen, maar het ene kind leest nou eenmaal sneller dan het andere, dus een paar types werden al snel ongeduldig en begonnen, terwijl wij allemaal aandachtig zaten te luisteren, zelf alvast maar in de zak te graaien.
Op een gegeven ogenblik zag ik twee kinderen tegelijk met het hoofd al helemaal onder in de zak zitten rommelen.
En nog even later werd de hele zak door een andere slimmerik op de vloer leeg gekieperd, en werden de pakjes keurig op naam geselecteerd en in stapeltjes naast elkaar op de grond gelegd.
Wel zo efficiënt zullen ze wel gedacht hebben, zijn we sneller klaar. We hebben het maar zo gelaten.
Het was een gezellig feestje met al die kleine graaiers, we hebben weer eens lekker gelachen met z'n allen. Waar die Sinterklaas al niet allemaal goed voor is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten