Paleis Het Loo

Vanmorgen in de mist naar Apeldoorn gereden. Toen we door Uddel reden ging net de kerk uit. Het was één en al hoed wat we zagen, een voorproefje op wat we in Paleis Het Loo aan uniformen met bij passende hoofddeksels te zien zouden krijgen. Rond half twaalf waren we op de plaats van bestemming.
We kwamen in principe voor 2 voorstellingen t.w. LODEWIJK NAPOLEON en KERSTMIS OP PALEIS HET LOO maar er is in dat grote paleis natuurlijk ook nog wel meer te bezichtigen wat de moeite van een bezoek waard is, zoals b.v. het museum van de kanselarij der Nederlandse Orden in de rechter vleugel van het paleis.

LODEWIJK NAPOLEON.

Lodewijk Napoleon Bonaparte (1778-1846) werd in 1806 op last van zijn oudere broer, keizer Napoleon I, die een eind wilde maken aan de Bataafse Republiek, omdat hij een sterk gezag wenste in de strategisch gelegen Nederlanden, aangesteld als vorst van het Koninkrijk Holland. Nederland werd dus (nog) niet ingelijfd bij Frankrijk, maar door het aanstellen van zijn jongere broer als koning, zo was zijn idee, kon de keizer toch invloed uitoefenen op het reilen en zeilen der lage landen.
Lodewijk Napoleon Bonaparte was daarmee de eerste (opgedrongen)koning van Nederland en woonde als zodanig ook een poosje op Paleis Het Loo.
De tentoonstelling in de linkervleugel van het paleis laat veel zaken zien uit die tijd. Brieven in vitrines aan o.a. zijn broer keizer Napoleon I, aan de hoofden (landdrosten) van de tien departementen waarin hij Nederland had verdeeld, burgemeesters van de grote steden enz. En ook is kleding, meubilair en kunst uit zijn tijd te bezichtigen. Het één en ander geeft een aardig beeld van hoe hij hier zijn tijd heeft doorgebracht.

Lodewijk Napoleon Bonaparte was ook de vader (alhoewel dat vaak in twijfel wordt getrokken, omdat zijn echtgenote Hortense de Beauharnais hem niet trouw was, en bedroog met een andere) van de latere keizer der Fransen, Karel Lodewijk Napoleon III Bonaparte (1808-1873).


De opgedrongen eerste koning van Nederland verwierf een zekere populariteit bij de bevolking. Veel weerstand kreeg hij niet te verwerken, de eigen wetten en religie bleven gehandhaafd, evenals de vrijstelling van dienstplicht. Het viel dus wel mee met de Franse onderwerping.
Lodewijk Napoleon Bonaparte zette zich meer in voor de belangen van Nederland dan zijn oudere broer wenselijk achtte. Al in 1810 kwam dan ook door toedoen van zijn oudere broer een eind aan zijn koningschap der lage landen, en werd Nederland tot 1813 echt ingelijfd bij het Franse keizerrijk, wat heel wat meer gemor en verzet opleverde van de bevolking.
Maar op 30 november 1813 kwam met de landing op het Scheveningse strand van de uit Engeland komen overvarende Willem I, zoon van erfstadhouder Prins Willem V van het huis van Oranje Nassau ook aan deze periode weer een eind. Een handje vol Orangistische notabelen heeft nog even nagedacht hoe ze Willem I zouden betitelen, maar ze waren er vrij snel uit, koning moest het worden. De tweede koning van Nederland! Deze keer niet opgedrongen door een Franse keizer, maar door een handje vol Orangisten!

En daarmee was een definitief einde gekomen aan de voormalige Bataafse Republiek.
De Patriotten, die een meer democratisch regeringssysteem wilden (ze waren beïnvloed door de Amerikaanse Revolutie en de Franse ideeën van de Verlichting) en destijds de tweede belangrijke groepering was in Nederland, hebben geen enkele invloed op deze keuze kunnen uitoefenen.

KERSTMIS OP PALEIS HET LOO.

De tentoonstelling "Driehonderd jaar kerst aan het hof" in het hoofdgebouw van paleis Het Loo, geeft een indruk hoe het kerstfeest werd gevierd bij de verschillende generaties van het huis van Oranje-Nassau. Overal feestelijk gedekte tafels en kerstbomen. Eigenlijk zoals in dit koninkrijk tijdens de kerstperiode bij de meeste mensen het huis wordt versiert. Het verschil zit in de hoeveelheid van alles. Werkkamers, eetkamers, rustkamers, studeerkamers, bibliotheken, balzalen, vestibules, het buiten gebeuren, en ga zo maar door. Je zet overal veel kaarsen neer, en in elke ruimte op z'n minst één kerstboom, je versiert de één nog mooier dan de andere, je hangt het huis vol groene en geurige takken, je dekt een tafeltje hier en daar en dat is het dan. Driehonderd jaar kerstfeest bij de verschillende generaties van Oranje-Nassau is vooral veel van hetzelfde!
Een tentoonstelling met één gedekte tafel en één kerstboom in het vertrek, waar je met de familie de meeste tijd tijdens de kerstdagen doorbrengt, zou voor mij net zo duidelijk zijn overgekomen! Nou ja één is in zo'n groot huis misschien wat aan de zuinige kant, dan wordt het wel erg dringen met al die bezoekers, het mogen er een paar meer zijn.