Kunstenaar Dorien Plaat (1960) woont en werkt in Gorssel, dat gezellige dorpje in de Achterhoek, omgeven door uitgestrekte bossen en coulisselandschappen. Haar atelier ligt daar ook nog eens op een steenworp afstand van Museum MORE, het museum voor Nederlands Modern Realisme. Of Dorien Plaat daar ook exposeert of heeft geëxposeerd is mij niet bekend, maar afgaand op haar werk in Stadsmuseum Harderwijk zou dat wat mij betreft zo kunnen. Zelden heb ik schilderijen gezien waarop mensen, die niet voldoen aan het standaard schoonheidsideaal, zich figuurlijk gezien zo intens aan de kijker blootgeven. Hoezo botox of plastisch chirurgie? Maar dat niet alleen, ze doen dat in al hun fragiliteit ook nog met een zekere trots. Ze keken terug alsof ze wilden zeggen: Ja kijk maar goed, dit ben ik dus, maar wie ben jij eigenlijk? Confronterende beelden die naarmate ik er langer naar keek emoties als ongemak, troost en ontroering opriepen. Ik las dat de rode draad in haar oeuvre de mens is die zich moet verhouden tot de buitenwereld. En ook dat het volgende gedicht van de Braziliaanse dichter Drummond de Andreade het best verwoordt wat ze uit haar schilderijen wil halen t.w.
Niet het dode,
noch het eeuwige of het goddelijke,
slechts het levende,
het uiterst kleine, stille, onaandoenlijke
en eenzaam levende.
Dat is wat ik zoek.
Expositie 'Kijken mag' van Dorien Plaat is absoluut één van de betere die ik tot nog toe in Stadsmuseum Harderwijk gezien heb!
1 opmerking:
Je oog wordt er naar toe getrokken,het is anders ,maar kwetsbaar mooi geschilderd.
Een reactie posten