zaterdag, oktober 13, 2018

Een enerverend herfstweekje.


Impressie van een herfstvakantie in Noord-Brabant. Het is zo langzamerhand traditie geworden om met de familie van Doggenaar eens in de twee jaar op herfstvakantie te gaan. Niet dat iedereen altijd van de partij kan of wil zijn, maar dat wordt door niemand als een probleem ervaren. Deze keer hadden Jeannette en Geert, de organisators dit jaar, 5 huisjes gehuurd in Landal-park 'Duc de Brabant' in Diessen-Baarschot. Standaard waren we deze keer met z'n twaalven en een hondje, maar gaande weg hebben we her en der toch ook nog wel een paar kinderen op bezoek gehad, altijd leuk. En het weer was prachtig, zomerse temperaturen zelfs. Ik kijk, behoudens de domper door de valpartij van Will, zie verderop in de impressie, dan ook terug op een mooi, actief en gezellig herfstweekje in Noord-Brabant.


Zaterdagmiddag, bijpraten op het terras van ons huisje. Lekker sfeertje, en we hebben de hele week nog voor ons! Evert, Thijs, Mink, Wilco en Simone zijn op bezoek.

Bij vertrek even een kijkje in het vooronder van de Ferrari 456M van Wilco en Simone, die zaterdagmiddag even langs kwamen wippen. Lekker motortje, 12 cilinders (V12) met een totale inhoud van 5,472 liter, 325kW (442pk), topsnelheid 310 km/u, en dan dat geluidje! Prachtig, toch ben ik blij dat dergelijke snelheden niet passen in het verkeersbeeld van dit kleine drukke landje.

Het traditionele familieschaaktoernooi, waar overigens niet iedereen aan mee deed. Een aantal dames gingen in een ander huisje lekker zitten rummikubben, en dat is uiteraard ook prima. Hans en Carla hadden het schaaktoernooitje weer prima georganiseerd, voorzien van de nodige hapjes en drankjes schaakten we ons met z'n allen naar de uiteindelijke finale toe tussen Jan en ondergetekende, die in afwijking van andere jaren nu eens een keer door laatstgenoemde werd gewonnen.

Zondagmiddag, voor Evert, Thijs en Mink zat het er alweer op, terug naar Amsterdam. Het was heel leuk maar er moest morgenvroeg wel weer gewerkt worden.

Zondagavond in Tilburg op de spoedeisende hulp nr.9, Will is met de fiets gevallen en met een hevig bloedende hoofdwond per ambulance afgevoerd. Behalve een gat in haar hoofd is een hersenkneuzing de voorlopige diagnose, en dat is niet mis. Ze moest dan ook een paar dagen blijven ter observatie. Einde vakantie, jammer voor Will natuurlijk maar ook voor ons, evengoed waren we allemaal opgelucht dat het daarbij is gebleven.

Maandagmiddag, Joke en Marjon op 'D’n Flaestoren'. (Ontworpen in 2011 door LuijtenISmeuldersIArchitecten) uit Tilburg. Middels 8 bomen uit landgoed 'De Utrecht' zelf, elk zo’n 25 meter lang en 3000 kg zwaar, te combineren met slanke stalen kolommen hebben ze een open structuur gecreĆ«erd waarin, door een afwisseling van trappen en bordessen, een makkelijk te belopen route naar het uitzichtbalkon op 22 m hoogte leidde. Vandaar en vanaf elke traptrede er naar toe, hadden we een prachtig uitzicht over het niet toegankelijke deel van het natuurgebied 'De Flaes' en het 'Goorven' en de bossen er omheen.

Even gezellig verpozen met Ad, Marjon en Joke op het terras van Herberg 'In den Bockenreyder' in Esbeek. Het was een drukte van belang, maar we werden evengoed vrij snel bediend.

Stedelijk Museum Breda, een selfie in de spiegels van het jonge stadsmuseum, dat zich richt op beeldende kunst en de geschiedenis van Breda, met het accent op digitale cultuur.

Toen we woensdag in de namiddag terug kwamen van ons museumbezoek in Breda, werden we tot onze verrassing opgewacht door Christa en Jan Richard. Ze hadden besloten toch maar een avondje langs te komen, we hadden toch immers slaapplaatsen genoeg. Gezellig, uiteindelijk zijn ze tot donderdagavond gebleven.

Geteut bij de koffie op het gazon van Jeannette, Geert, Geerke, Hans en Carla.

Woensdagavond, met z'n allen aan de pannenkoeken in restaurant 'In de Brouwerij' in Diessen. Heerlijk gegeten, maar tot grote hilariteit had het afrekenen nogal wat voeten in de aarde, we zijn er echter goed uitgekomen.

Even een potje Rummikubben op ons zonnige terras.

Donderdagavond, eten, met z'n allen buiten aan de lange tafel. Iedereen had wat klaar gemaakt, er was genoeg en voor elk wat wils.

Op de laatste avond hebben we ook nog het ultieme Pickwicktheezakjes vragenspel gedaan. Ja, ja, zo hoor je nog eens wat!

Vrijdagmorgen, nog even een koffie met appelgebak ter afscheid in 'Auberge De Hilver'.

Zo, dat was het, einde van een enerverend en leuk herfstweekje in Noord-Brabant.

1 opmerking:

Anoniem zei

Het waren een paar heerlijke dagen! Liefs Christa