Cantus Lacrimosus from E Veldkamp on Vimeo.
Een van de meest aangrijpende stukken muziek uit de religieuze klassieke muziek vind ik het 'Stabat Mater' uit 1736 van Pergolesi. Naar het gedicht dat omstreeks 1300, vermoedelijk door een franciscaan uit Frankrijk of Italië, geschreven werd ter ere van moeder Maria, staande onder de gekruisigde Jezus. Voor meer componisten, gelovig of niet, is dit aanleiding geweest om een 'Stabat Mater' te schrijven, Scarlatti, Vivaldi, Rossini, Dvorak, Szymanowski, Poulenc, Pärt, Jenkins om er maar een aantal te noemen. Een mooie eigentijdse 'Stabat Mater' vind ik die uit 2007 van de vroegere jazz- en rockmuzikant Karl Jenkins (1944). Jenkins verbreedt daarin volgens menigeen het lijden van Maria naar het lijden van alle vaders en moeders die een kind hebben verloren. Het stuk raakt je, zonder dat het een zwaar drama wordt.
Bovenstaande opname 'Cantus Lacrimosus', het tranenrijke klaaglied uit het begin van de 'Stabat Mater', dat ooit door good old Willem Wilmink (1936-2003) zo mooi uit het Latijn is vertaald, geeft een goed idee over de rest van Jenkins 'Stabat Mater'.
Cantus lacrimosus vertaling: Willem Wilmink
Stabat mater dolorosa - De Moeder stond door smart bevangen
juxta Crucem lacrimosa, - en met tranen langs haar wangen
dum pendebat Filius. - waar haar zoon gekruisigd hing.
Cujus aninam gementem, - En het was haar in haar lijden
contristatam et dolentem - of een zwaard haar kwam doorsnijden
pertransivit gladius. - dat dwars door het hart heen ging.
O quam tristis et afflicta - Hoe verdrietig en verloren
fuit illa benedicta, - was de toch zo uitverkoren
mater Unigeniti! - moeder die hem 't leven gaf.
Quae moerebat et dolebat, - Ze moest klagen, ze moest rouwen
pia Mater, dum videbat - en ze beefde bij 't aanschouwen
nati poenas incliti. - van zijn vreselijke straf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten