De samenleving van het kleine Zuiderzeestadje Harderwijk was rond 1900 in alle lagen vrij divers. Bestuurders, notabelen, vissers, boeren en buitenlui, middenstanders, soldaten, hoeren, kroegbazen, zendelingen en weet ik allemaal niet wat nog meer, maakten van Harderwijk een hectisch en kleurrijk stadje. Een tipje van de sluier over het leven van destijds, werd opgelicht in 'Stadsgezichten', een prachtig podiumspektakel op het Kloosterplein over dromen, liefde en strijd. Een uniek en groots opgezet theaterstuk waar in totaal 100 spelers en dansers, 35 zangers en zangeressen en 26 musici en nog vele vrijwilligers aan hebben meegewerkt. Prachtig ook, dat we dit soort grootschalige theaterstukken, die we bijvoorbeeld bij professionele theatergezelschappen als Vis à Vis soms zien (zie o.m. in mijn blogarchief 'Theaterspektakel' van 27 juli 2012 en 'bizarre picnic' van 12 juni 2014) in de Harderwijkse binnenstad kunnen bewonderen.
Er zijn natuurlijk vele verhalen denkbaar over het Harderwijk van een dikke honderd jaar terug, maar die passen uiteraard niet allemaal in één voorstelling. Het verhaal 'Stadsgezichten' van schrijver Bart Oenema spitste zich in grote lijnen toe rond het reilen en zeilen van de volgende personages t.w. de jonge vissersknecht Maarten en zijn dubieuze aankoop om bestwil; Anna, dochter van een arme visser en geliefde van Maarten; Robert, de jongere broer van Maarten, die ook gek op Anna was; Van Worgum, kroegbaas, pooier, uitbuiter en angstzaaier in Harderwijk; Marieke, een jonge vrouw die door Van Worgum in vele opzichten werd misbruikt; de burgemeester van Harderwijk die van alles en nog wat wilde rechtzetten; de sirenen van Harderwijk, mythische wezens, die er al waren toen de stad werd geboren en ook de gevaren van toekomst reeds kenden. Ze kenden het verhaal maar konden er niets aan veranderen; En dan waren er natuurlijk ook nog de hoeren en de soldaten die zich rond die tijd in vrij grote getale ophielden in Harderwijk en voor de nodige reuring zorgden.
De personages en de verschillende groepen vormden samen een bonte verzameling van dromen, plannen, frustraties en belangen. Alle groepen hadden hun eigen muzikale thema en hun eigen muzikale stijl. Ze bewogen zich langs elkaar heen, botsen en beïnvloeden elkaar. Samen maakten ze er een soort eenheid van vol grote en kleine verschillen. Samen maakten ze de stad tot wat ie was en is. Een mooi verhaal over hoe mensen geschiedenis maken en hoe de geschiedenis de mensen maakt.
Het was donderdagavond op het laatst behoorlijk fris op de tribune, de kou nam me geleidelijk aan in bezit, maar het was een bagatel in vergelijking met de passie en het enthousiasme waarmee de voorstelling werd gebracht. Het was een feest, en ik heb ervan genoten, en ik niet alleen, gezien het overdonderende applaus na afloop. Het was in alle opzichten een top-avond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten