Een bezoek aan een schaapscheerdersfeest is bij voorkeur niet het eerste waar ik aan denk. Schapen zijn lieve dieren, maar ik heb er niks mee. Maar als notoire bewonderaar van kleinkoor 'Vol-Luid' uit Putten, waar mijn geliefde in de altpartij haar vrouwtje staat, wilde ik hun optreden daar niet missen. En zo liep ik afgelopen zaterdagmiddag dus toch een poosje rond op het tot feestterrein omgedoopte buitenterrein van de Ermelose Schaapskooi, onderkomen van zo'n 400 Veluwse Heideschapen.
Behalve naar m'n favoriete kleinkoor luisteren heb ik daar uiteraard ook nog wat rondgekeken, ik was er nou toch. Bij de standjes met allerhande snuisterijen en koopwaar was het aardig rustig. Maar in de hoek waar de schapen geschoren werden was wat meer drukte. Bizar om te zien hoe zo'n schaap uit z'n jas geholpen wordt. Even sputtert ze tegen, maar vrijwel direct daarop legt ze zich er bij neer. Typisch, zo mak als een lammetje ligt zo'n beest in de armen van de scheerder, en kan hij of zij alles met haar doen. Met grote ogen ligt ze daar schaapachtig van zich af te kijken. Weerloos! Het werd me weer helemaal duidelijk waarom ik niks met schapen heb. Die volledige overgave stuit mij tegen de borst. Vroeger al, toen ik als kind met m'n ouders nog wel eens een kerkdienst bijwoonde, vond ik het al niet leuk om met een volgzaam schaap vergeleken te worden. Want daar kwam het wel op neer, als ze het over de kudde en de goede herder hadden! Een gênante beeldspraak, altijd al gevonden!
Aan de andere kant is het natuurlijk wel weer grappig dat aan het schaap zoveel gezegden en spreekwoorden zijn ontleend. Om maar een greep te doen uit een totaal aanbod van tientallen spreekwoorden met het woord schaap erin:
Er gaan veel makke schapen in een hok! Met inschikkelijke mensen is meer mogelijk.
Als er één schaap over de dam is, volgen er meer. Pas als één iemand iets nieuws geprobeerd heeft, durven anderen ook.
Men moet de schapen scheren al naar ze wol hebben. Niet tegen elke prijs voordeel willen nastreven.
De een scheert schapen, de ander varkens. Het is ongelijk verdeeld in de wereld.
Zo mak als een lammetje. Heel gedwee zijn.
Als de herder dwaalt, dolen de schapen. Als de leiding het niet meer weet, weet de ondergeschikten het ook niet meer.
Ach het was eigenlijk best een leuk middagje op de Ermelose Heide. Wel jammer trouwens dat de mooie klanken van kleinkoor 'Vol-Luid' door de wind een beetje iel en verwaaid overkwamen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten