nonchalant, of toch vrijdag de 13e?

In de stromende regen reden we vrijdagmiddag naar jachthaven Ketelmeer in Ketelhaven. We hadden eenmaal met N en J (zie ook m'n stukje 'A wedding day' van 26 mei 2008 over dit koppel maritieme liefhebbers) afgesproken om de gennaker, die ze van ons overgenomen hadden, een keer aan te slaan op hun nieuwe aankoop, maar het was natuurlijk wel een beetje gekkenwerk zo. Alhoewel, er stond niet teveel wind en bovendien hadden ze aan het eind van de middag beter weer beloofd. Goed, maar voorlopig leek het nog nergens op!

Maar zowaar, eenmaal op de 'Bon Vivant' was het droog, en piepte er af en toe zelfs een mager zonnetje door het wolkendek. De 'Bon Vivant', een Emka 36 zeiljacht, naar ik meen gebouwd in 1987 op de gelijknamige werf in Duitsland, lag in de haven aan het eind van de laatste steiger. Nadat we het schip eens goed bekeken hadden en wat waren geacclimatiseerd gingen we aan het werk. Het was droog en de zachte bries kwam uit de goede hoek, dus konden we naar ons idee de gennaker gerust even vliegend in de box aanslaan.

Luik in het voordek open, de zak met gennaker, ook wel asymmetrische spinnaker genoemd eronder geplaatst, val bevestigd aan tophoek en hijsen maar. Meter voor meter kwam het feestelijke lichtweerzeil uit het voorluik omhoog. Toen de tophoek op hoogte was werd de val door N vastgezet en knoopte ik de halstalie zodanig vast aan de boeg, dat de halshoek net boven de preekstoel uitkwam. En toen ik de inmiddels aan de schoothoek bevestigde lijschoot, die ik gewoon in m'n hand hield wat aanhaalde, kwam de fladderende gennaker in de zachte bries in z'n volle glorie te voorschijn. Prachtig, een kind kan de was doen N, en het zeil past prima op dit stoere schip!

Op dat moment gebeurde het! Doordat we de lijschoot (nog) niet door een leioog hadden gevoerd en gefixeerd, werd ik door de plotselinge, tamelijk forse windvlaag totaal uit m'n evenwicht gebracht. Met de grootst mogelijke moeite kon ik nog net voorkomen dat ik over de zeereling de plomp in kieperde. De door m'n hand slippende lijschoot veroorzaakte een hitte die weinig goeds voorspelde. Toen ik mezelf echter achter de zeereling weer enigszins onder controle had, probeerde ik weer met alle macht grip te krijgen op de lijschoot, door deze een lus om m'n hand te laten maken. Maar het resultaat van deze dwaze poging was, dat de lijschoot op een gegeven moment in een slag om m'n pink verwikkeld zat. En toen waren de rapen echt gaar! De enorme gennaker, in staat om een schip met een waterverplaatsing van rond 8 ton door het water te sleuren, zat nu lustig aan m'n pink te rukken, zonder dat ik tegenstand kon bieden. Nog één weer wat hardere windvlaag en dan ...?!
Een lichte paniek begon zich van mij meester te maken. Maar zie, net toen ik dacht en meende te voelen, daar gaat m'n pink, was daar de sterke arm van N die langs mij heen schoot. In no time was voor mij de spanning van de lijschoot weggenomen, en kon ik m'n hand met de pink er nog aan uit z'n benarde positie bevrijden. Een serie brandblaren en een gekneusde, enigszins dwars staande pink was het resultaat van een akkevietje dat zich amper binnen meer dan één minuut had afgespeeld. Een akkevietje dat heel wat vervelender had kunnen aflopen.

De windvlagen waren inmiddels weer verworden tot een constant briesje. En toen we de gennaker weer keurig hadden opgeborgen in z'n zak onder het voorluik, hebben we maar een drankje genomen op de goede afloop, al was het voor mij voorlopig nog wel even handenwrijvend afzien van de pijn. En toen hoorden we ook het verhaal van J en J die beneden hadden gezeten, door de onverwachte helling was er in de kajuit ook enige chaos ontstaan door o.a. omvallende nattigheden die net op tafel waren bijgeschonken!

Zo werden we weer eens even fijn met de neus op de feiten gedrukt. Grote voorzeilen als gennakers, spinnakers, bolle jannen, halfwinders enz. voegen in het bijzonder een aangename en dynamische dimensie toe aan het zeilen. Vrijdag de 13e zegt me niks, daar doe ik niet aan, maar stommiteiten kennelijk wel. Want nonchalant omgaan met grote voorzeilen wordt doorgaans hard afgestraft, zelfs al lig je nog in de box!