De Noordzee is niet de wildernis die we er graag in zien. De Noordzee is een industrieterrein. Met deze kop opende Toine Heijmans j.l. vrijdag zijn column in de Volkskrant. Een raak en zeer herkenbaar stukje voor een ieder die wel eens op OP ZEE zoals hij zijn stukje noemd, gevaren heeft.
Zijn poëtische omschrijving van de golven en het vallen van de avond op zee is een feest der herkenning. Alles klopt en is oké, het belooft een mooie tocht te worden naar Helgoland, Cuxhaven, Great Yarmouth, Lerwick, Bergen of whatever. Je ligt lekker op koers, de zeilen staan er mooi bij, en af en toe dartelen enkele bruinvissen rond de boot. Geleidelijk aan zeil je de nacht in, vuurtorens gaan branden, de zon zakt in de zee en de maan komt even later groot en rood op. En in je kielzog wordt al dat moois nog eens geaccentueerd door zeevonk, een blauwgroene neonachtige gloed, die ons als een schaduw volgt. Wat een sfeer, we raken min of meer in trance.
Een heldere nacht, je raakt gewend aan het donker en ziet steeds meer lichtjes. Behalve een majestueuze sterrenhemel, zien we in de verte ook de lichtjes van de grote jongens, die met een vaart van 20 à 25 knopen over de 6 nm brede shipping lane denderen. Het is vrij druk zo te zien, toch zullen we er straks doorheen moeten. Een uur lang extra op je qui vive zijn voor schepen en ronddrijvende rotzooi tijdens de oversteek van één van de meerdere snelwegen die de Noordzee rijk is.
Stichting De Noordzee: Clean Shipping from Pixodus on Vimeo.
Maar we zien nog veel meer lichtjes op een gegeven moment, de lichtjes van een enorm windmolenpark, en weer een poosje later zien we in de verte de feestverlichting van een groot boorplatform. En wat is dat, ineens zitten we tussen enkele viskotters. Met hun onoverzichtelijke kerstboomachtige werkverlichting is het lastig inschatten hoe ze precies varen met hun sleepnetten. Ze komen soms recht op je af, zodat je als de bliksem je koers verlegd, maar dan blijken ook zij dat te doen, zodat je maar snel weer op je oude koers gaat zitten. Die jongens zijn gewoon aan het werk, ze varen alle kanten op. Wij moeten opletten, niet zij! En dat gold uiteraard ook voor de grote zeesleper met sleep waar we bij het krieken van de dag voor uit moesten wijken.
Er gelden regels op de Noordzee waar iedereen zich aan moet houden. Evengoed dreigen ontwikkelingen op diverse gebieden kennelijk uit de hand te lopen. In dat opzicht is de Noordzee wel degelijk een wildernis, iedereen doet maar wat. Windmolenparken, olie- en gasboringen, platformen, (shutle)tankers en andere koopvaardijschepen, kabelleggers, de in hoge mate geïndustrialiseerde visserij, dumpen van allerlei afval, baggeren en her en der verleggen van kustlijnen, toerisme, etc. etc. De Noordzee is een echte werkzee geworden, en verdere ontwikkelingen op alle gebieden gaan in rap tempo door! Al die activiteiten buitengaats moeten zo langzamerhand centraal worden gecoördineerd. Zonder een samenhangend internationaal plan wordt het buitengaats een groot rommeltje. Het is hoog tijd voor 'Ruimtelijke Ordening' op zee las ik eens!
En dat gaat min of meer een keer gebeuren. Er zijn al enkele projecten opgestart om het gebruik van de zeeën in Europa te regelen. In het project CoExist maken een aantal Europese landen afspraken over o.a. de visserij en aquacultuur in de kustgebieden van Europa. (zie ook m'n stukjes Noordzee van 3-11-'08 en Klaverbank van 8-10-'11)
The Project
•Multidisciplinary project with thirteen partners from ten European countries, coordinated by the Norwegian Institute of Marine Research.
•Funded by the European Commission Seventh Framework Programme.
•Project duration: 36 months, started April 2010.
The challenge
Europe’s coastal zones are of great socio-economic value, they are however also under pressure to balance competing activities and face potential conflict for space allocation. Stakeholder groups are diverse and represent diverse sectors, particularly fisheries, aquaculture, tourism, wind farm operation, and nature conservation in marine protected areas. Above all this is the requirement to preserve a valuable natural resource and meet environmental protection rules and regulations. This is the challenge the COEXIST project fac
Goede voornemens lijkt mij, 'k ben erg benieuwd naar de ontwikkelingen. Als ze zich aan de planning houden, weten we als het goed is volgend jaar april meer. Ik vraag me trouwens af, hoe men kan voorkomen dat gemaakte afspraken niet na worden geleefd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten