IJsbergen

Vanmorgen las ik in de krant dat de Petermann-gletsjer in Groenland opnieuw een stuk van zijn ijsmassa kwijt is. Een ijsschots, twee keer zo groot als Manhattan, dobbert nu rond nabij Groenland, aldus het Amerikaanse ruimtevaartbureau NASA.
Satellietbeelden tonen een duidelijke barst in de gletsjertong die rechtstreeks in de Labradorzee ofwel de noordelijke Atlantische Oceaan eindigt. Twee jaar geleden brak ook al een stuk van de Petermann-gletsjer af, toen nog twee keer zo groot als nu. De Petermann-gletsjer is één van de laatste grote gletsjers van Groenland en ligt zo'n 1.000 kilometer ten zuiden van de Noordpool op ongeveer 80º58'0" N en 61º26'0" W.


Greenpeace investigates Petermann glacier from Greenpeace on Vimeo.

De koude Labradorstroom staat er om bekend om ijsbergen zelfs tot aan de Bermuda op 32º20'0" N en 64º45'0" W en de Azoren op 38º30'0" N en 28º0'0" W te brengen, waar ze uiteraard een gevaar voor de scheepvaart vormen. Het bekendste voorbeeld is wel de ramp met de 'Titanic' in de nacht van 14 op 15 april 1912. (Het schip waarop zich de afscheidsmusical in m'n vorige stukje Dag basisschool! virtueel op afspeelde). De als praktisch onzinkbaar gebouwde oceaanreus van 269 meter lang, 28 meter breed en een diepgang van 10,5 meter, zonk op z'n eerste trip van Southampton naar New York binnen 3 uur naar de diepte, na een aanvaring met een ijsberg op ca. 41º43'35" N en 49º56'54" W. Daarbij werden vele van de 1522 omgekomen opvarenden meegesleurd naar de oceaanbodem, 3800 meter onder de waterspiegel.

Tegenwoordig hebben we geavanceerde electronica en satellieten zodat we de ijsbergen heel wat eerder in de peiling hebben dan vroeger. Maar ondanks dat, blijven het voor de scheepvaart linke obstakels. En al helemaal als er zulke enorme stukken van een gletscher afbreken, dat ze op 32º noorderbreedte (Bermuda) nog niet gesmolten zijn. Op die breedte verwacht je toch eigenlijk geen ijsberg meer!