Zaltbommel, zondagochtend halftien op het Kerkplein, in het zonnetje hangen we wat rond nabij en op het bankje voor antiquariaat Dorresteijn. Het is nog een beetje te vroeg om al in die prachtig beierende, maar toch ook o zo kouwe hoog boven ons uit torende 15e eeuwse Sint Maartenskerk te gaan zitten. We zijn op deze 5e zondag in de veertigdagentijd of ook wel het Quadragesima genoemd, uitgenodigd door A en W om een dienst in Schrift en gebed mee te beleven. Een dienst die behalve in het teken van vasten en bezinning, op deze zondag ook een beetje een dienst is ter ere van het 50 jarig huwelijk van A en W. En dat is toch best bijzonder!
Persoonlijk beleefde ik de dienst in de prachtige Sint Maartenskerk als een moment van herkenning. Ook al sta ik al ruim vier decennia buiten welke vorm van beleden religie dan ook, het was voor mij beslist niet moeilijk om in de combinatie van rituelen zoals orgelspel, liturgie, cantorij, schriftlezing, overdenking, kindernevendienst, inzameling van gaven, dankgebed en slotlied het sacrale element te voelen. Het sacrale, ofwel datgene waar het andere in wordt ervaren!
Buiten de kerken, die hun identiteit en sacrale beleving ontlenen aan de Bijbel en de verkondiging van Gods Woord, zijn er naar mijn idee in de hedendaagse samenleving wel meer domeinen te bedenken, waar d.m.v. rituelen naar het sacrale wordt gezocht. Kunst, cultuur, herdenkingen, wellness, vrije tijd en monumenten om er maar een aantal te noemen. Allemaal domeinen waarin mensen trachten tot zichzelf te komen en iets van dat andere, dat grootse ondefinieerbare te ervaren. Zelf ervaar ik de verwondering vaak op zee in m'n zeilbootje, met name 's nachts bij helder weer, varend onder een majestueus zwerk. Maar ook wel tijdens wandelingen in de bergen, langs het strand of in het bos! Ach, in welke omgeving dan ook, overal kan ik plotseling overvallen worden door een gevoel van verbazing en devotie.
Hoe dan ook, voor mij staat iedereen vrij om z'n eigen sacrale domein te zoeken op dit ondermaanse, zolang je de ander er maar geen kwaad mee berokkend of mee tot last bent. Amen.
Ik was overigens wel blij dat de dienst was afgelopen, ik verrekte namelijk van de kou. Het lijkt mij dat het toch wel te doen moet zijn, om die prachtige kerk eens een beetje te verwarmen? Gelukkig kwam ik buiten op het Kerkplein in het voorjaarszonnetje weer snel tot m'n positieven.
Het was na afloop van de dienst in het Koor van de Sint Maartenskerk een gezellige en drukke bedoening tijdens de receptie. Maar de prachtige plek waar we vervolgens heen gingen spande de kroon. Restaurant 't Wellse Veerhuis in Well met uitzicht op de Maas. Alles klopte, het weer, de mensen en de sfeer, de bediening, de borrel en de heerlijke maaltijd. A en W proficiat en nog veel gezonde jaren samen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten