ons voedsel

'Smakelijk Eten' is een filmdocumentaire van Walther Grotenhuis die j.l. maart voor het eerst in de bioscopen te zien was. Wij hebben hem afgelopen zaterdag in het Fraterhuis gezien in Zwolle. Thema of beter gezegd de moraal van de film is: Hoe voedsel de wereld verandert!

Het was natuurlijk niet allemaal nieuwe kennis waarmee we werden geconfronteerd. Wat dat betreft zie je genoeg op TV over het onderwerp voedsel, als je tenminste verder kijkt dan je neus lang is, dus niet alleen naar programma's van de grootste familie van Nederland. Maar kennelijk was ik me van het één en ander toch niet voldoende bewust, want ik was flabbergasted na het zien van de filmdocumentaire.



Ik hou van lekker en goed eten, regelmatig uit eten, maar meestal toch wel thuis. Eten wat we doorgaans in de supermarkt, 't liefst niet te duur kopen. Maar als je ziet dat een carbonade uit de reclame verantwoordelijk is voor het kappen van duizenden hectare Braziliaans regenwoud om soja te kunnen verbouwen voor die miljoenen varkens hier, en die heerlijke garnalen en gamba's garant staan voor de vernietiging van mangrovebossen in de Filippijnse kustwateren t.g.v. enorme kweekvijvers, zou je voor ons voedsel eigenlijk alleen nog maar de hoofdprijs moeten willen betalen. Alhoewel ik toch ook wel weer betwijfel of we met een dergelijke actie de voedselproductie met de daarmee gepaard gaande natuurvernietiging en habitatproblemen elders op de wereld beteugelen.

Boontjes, ook zo'n verhaal. Vroeger aten we hier alleen verse sperziebonen in de zomer, tegenwoordig kan je het hele jaar door verse peulvruchten eten uit Kenia en omstreken. Maar dat door deze luxe aan onze kant, de Kenianen en hun vee in de wijde omgeving van de waterslurpende bonenplantages dagelijks vele kilometers moeten lopen voor een beetje water, of veel erger nog zelfs van dorst omkomen, was mij eerlijk gezegd niet bekend.

Door de actualiteit van 'Smakelijk Eten' zal ik weer even een tijdje bewuster langs de schappen van de supermarkt lopen. Maar uit ervaring weet ik dat deze prille gedragsverandering bij mij als consument niet zal beklijven, als de boodschap van: Hoe voedsel de wereld verandert! niet van tijd tot tijd zal worden herhaald.