'Fluctuat nec mergitur'

Laat Cliff Arnall van het 'Centre for Lifelong Learning' in Cardiff maar op dak gaan zitten met zijn deprimerende onzin over de somberste dag van het jaar. Mooie tijden zijn het juist! Nieuwe relaties gaan goed volgens mij, en elke dag is het weer een stukje langer licht. Nog een paar weekjes dan komen de sneeuwklokjes al weer tevoorschijn. En in Amerika en de rest van de wereld hebben we met Obama ook wat meer hoop gekregen. Alhoewel ik toch mag aannemen, dat iedereen zal begrijpen dat ook de president van het machtigste land op aarde niet over water kan lopen!

En wij? Wij hebben op de zogenaamd somberste dag van het jaar het mooiste toneelstukje van de wereld gezien! 'Homines dum docent discunt' ofwel 'Mensen leren terwijl ze les geven' (Seneca). Er werd prachtig gezongen in het stuk, ook al zat er in het publiek een meisje van een jaar of twaalf, die erg moest lachen omdat ze met name haar moeder een beetje vals vond zingen. Maar het mocht de pret niet drukken, iedereen was blij en er werden mooie cijfers uitgedeeld. Weer een stapje dichter bij het doel!

Een kleine dissonant in de pret, was het telefoontje tijdens het aperitief na afloop. Wateroverlast in de keuken van J tijdens een hoosbui! Het bizarre van de avond was, dat we voor de pauze een stuk hadden gezien over omgaan met water in het gezin, en na de pauze hoe men zich kan verzekeren tegen allerlei calamiteiten, zoals bijvoorbeeld wateroverlast in je keuken. Niet leuk natuurlijk, maar ook dat zal ongetwijfeld weer goed komen!

De latijnse spreuk in het wapen van de stad Parijs 'Fluctuat nec mergitur' ofwel in begrijpelijk nederlands 'Geschud door de golven, maar zij zal niet zinken' vind ik wel passend bij dit, uit waardering opgedragen stukje proza.