Time: "The mountain in the house of shame" staat achter op het middelste schilderij geschreven in bovenstaande collage van werk van beeldend kunstenaar Anthony de Baat. Het expressionistische olieverfschilderij op linnen van 1,20 x 1,20 meter, is in de 90er jaren gemaakt en heeft bij ons al een aardige witte plek op de muur gecreëerd. De op 20 mei 1945 in Oud-Beyerland geboren kunstenaar, heeft behalve een opleiding aan de Vrije Akademie in Den Haag, ook een architectuur opleiding gevolgd aan de TU in Delft.
Anthony de Baat hield zich in de 60er en 70er jaren voornamelijk bezig als beeldhouwer. Middels gebruik van allerlei materialen (staal, plastic, hout, papier enz.) probeerde hij de onderlinge relatie tussen de (stedelijke) omgeving en de mens (bewoner) drie dimensionaal futuristisch te verbeelden.
Toen hij in de 80er en 90er jaren meer en meer ging schilderen raakte bovengenoemd thema min of meer op de achtergrond. De schilderijen die hij maakte in genoemde periode gingen qua stijl van figuratief naar abstract tot zeer expressionistisch.
Momenteel is het lyrische karakter in zijn werk min of meer verdwenen. De laatste jaren heeft hij een bijna geometrische stijl ontwikkeld. Zelf noemt hij zijn verfkunst tegenwoordig architecturale schilderijen. De gebouwde omgeving en de perceptie daarvan, en hoe de ervaring van de toeschouwer wordt gemanipuleert, speelt in zijn huidige werk weer een belangrijke rol.
Anthony de Baat is dus na veel omzwervingen weer terug bij z'n oude beeldhouw thema. Hij schildert nu het totale decor waarbinnen stad en mens elkaar beïnvloeden. Hoe de mens altijd maar weer nieuwe omgevingen maakt en zich daar ook steeds weer in moet oriënteren. Hoe hij zoekt naar een leven in en voorbij de nieuwe omgeving.
De filosofie achter zijn werk, hoe hij de dingen benoemd en hanteerbaar probeert te maken, hoe hij alsmaar zoekende is naar de oerelementen van de menselijke beschaving, dat is denk ik wat mij in deze kunstenaar zo aantrekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten