Een kleurenlitho (14/90) uit 1978 van Bram van Velde (Zoeterwoude-Rijndijk 1895 - Grimaud (Frankrijk) 1981). Die heeft hij dus 3 jaar voor zijn dood gemaakt, 83 jaar was hij toen. Het is een litho in typische Bram van Velde stijl, een lyrisch abstract dus, waar een grote mate van spanning en emotionaliteit vanuit gaat. Een jaar of zes geleden zagen we de litho hangen in galerie "Spiegeling" aan de Spiegelgracht in Amsterdam. We waren gelijk verkocht!
Van Velde die in een arm gezin geboren werd was een natuurtalent. Vanaf z'n twaalfde jaar begon hij reeds oude meesters te kopieëren en decoraties aan te brengen op meubels en lampenkappen. Op aanraden van o.a. zijn werkgever begon hij zijn schilderkunst verder te ontwikkelen in o.a. de kunstenaarskolonie van Worpswede in Duitsland en later in Parijs, Corsica en Mallorca, waar hij afwisselend verbleef. In Parijs kreeg hij vlak na de tweede wereldoorlog zijn eerste persoonlijke expositie, waarna de waardering voor z'n werk groeide en er meer tentoonstellingen van zijn werk volgden.
Maar pas nadat hij ene Jacques Putman, een Belgisch kunstcriticus die zich in Parijs had gevestigd, had ontmoet ging zijn ster echt rijzen. En sinds de jaren zestig ging het met het lithografisch oeuvre van Bram van Velde dan ook sterk bergopwaarts. Een litho van hem is onmiskenbaar! Zijn hoofdthema is veelal een kleurig labyrint van mysterieuze wegen zonder begin en zonder einde.
Uiteindelijk bevrijd van allerlei wiskundige dogma's in zijn zoektocht, wist hij als geen ander de abstracte schilderkunst te verrijken met de dimensie van het gevoel. Een belangrijke factor in het ontstaan van een meer vrije en virtuele gevoelsuiting in de kunst.
1 opmerking:
een avondje "brammen"is toch wel de ultieme wens voor 2009
"ik heb niets gedaan,dus ik heb hard gewerkt",aldus BvV
Een reactie posten