Youp

Donderdagochtend, eerst voor m'n werk naar Schiedam en daarna naar IJmuiden. Lang zou het niet duren, dus gingen we met z'n tweeën om er daarna een aardig dagje van te maken. Rond één uur zaten we dan ook in IJmuiden op het strand, heerlijk in het zonnetje te lunchen op het terras van paviljoen "Noordzee"
In de verte voer een zeiljacht van tussen de pieren in zuidelijke richting de zee op, vanaf een afstand lijkt dat heel langzaam te gaan, maar uit ervaring weet ik dat ze dat met deze wind op het zeiljacht niet zo ervaren. Ruime wind kracht 3, bij vlagen hooguit 4 schat ik in, ze zullen zich daar ongetwijfeld wel heel senang bij voelen. Ik werd ter plekke eigenlijk stinkend jaloers op die gasten daar in dat bootje. Maar goed alles kent zijn tijd, bovendien zaten wij toch ook lekker in het zonnetje, dus niets te klagen.
Gezien de verdere plannen voor die dag ('s avonds naar Youp in Zwolle, een verrassing van Simone en Wilco) zagen we na de lunch maar af van de aanvankelijk geplande strand- en duinwandeling, en hebben we snel de auto maar weer opgezocht om nog voor de file uit op tijd weer in Harderwijk te zijn.

Voorstelling de "Schreeuwstorm" van Youp van 't Hek in het vorig jaar geopende nieuwe theater van Odeon "De Spiegel" aan het Spinhuisplein in Zwolle. De zaal was totaal uitverkocht, zo'n duizend man/vrouw schat ik in, allemaal voor Youp. Prima sfeer ook! Je kan alles van Youp als cabaretier zeggen, maar niet dat het geen groot ambachtsman is in zijn vakgebied. En ook in de "Schreeuwstorm" bewijst hij dat maar weer eens. Je moet natuurlijk wel van zijn humor houden, maar dat zijn er gezien de volle zalen in het land vele.
Alhoewel in de voorstelling een beetje van de hak op de tak springend, bestaat "Schreeuwstorm" m.i. eigenlijk uit een paar verhaallijntjes enwel de thema's dood, dromen en zelfspot. Youp komt op met een huifkarretje dat hij het toneel optrekt, heel romantisch. Hij is alles in één, directeur, clown en alle dieren, en hij trekt de kar al zo,n dertig jaar. Dan zegt hij dat we ons allemaal zo langzamerhand te pletter cabaretten. Zelfs de dood en het hele circus daarom heen is cabaret geworden. En met allerlei verhaaltjes over dit item houd hij ons nog een tijdje bezig.
En dan de dromen, die als ze eenmaal uitgekomen zijn, altijd een beetje tegen vallen. Het verhaal over Toon Hermans vroeger in Carré, dat wilde hij ook, maar toen hij daar eenmaal stond was het snel gewoon. Ook een oude klasgenoot die hij tegen het lijf liep, komt regelmatig opdraven, om zo zijn afkeer van de wansmaak van de welgestelden te illustreren. Uiteraard komt zijn geliefde stokpaardje over de suffe en uitgebluste leeftijdgenoten weer om de hoek kijken.
Over zelfspot, hij is de nationale nar, de bekende nederlander die ze overal voor op willen laten draven, en die ook zonodig nog een eigen glossy tijdschrift uit moet geven.

De licht romantische boodschap die ik zie in zijn voorstelling is, dat we altijd bij de kern moeten blijven van ons bestaan, en onze dromen moeten blijven koesteren. Verder moeten we ook nog wakker blijven en ons zelf niet voorbij hollen.

Aan het eind van de show heeft hij de zaal nog tuk ook met een heel verrassende en bijzondere afsluiting.