reûnie

Zaterdagmiddag de 5e familiereûnie in 't Hoge te Nunspeet.

Ik ben eigenlijk niet zo'n liefhebber van dit soort bijeenkomsten. Al die vage ontmoetingen met die oude ooms, tantes, neven en nichten die je in geen jaren gezien of gesproken hebt. Dat is niet voor niks denk ik dan, kennelijk is er wederzijds nog weinig interesse in elkaar. Waarom dan wel een reunie? Wat is daar de zin van, wat heb je elkaar nog te vertellen, behalve wat oude koeien uit de sloot te halen. Je doet wat spelletjes met elkaar en je eet en drinkt wat, en dat is het dan toch?

Drie keer heb ik de boot afgehouden, maar de laatste keer zo'n 3 jaar geleden heb ik me toch laten overhalen om een keer van de partij te zijn. Wonderlijk genoeg is mij dat toen helemaal niet slecht bevallen. Leuke locatie, lekker weer en gezellige mensen.

Reden voor mij om afgelopen zaterdag voor de 2e keer van de partij te zijn. Er werd zo hier en daar inderdaad wel eens een oude koe uit de sloot gehaald, maar daar deed ik zelf lustig aan mee, dat was dus allesbehalve een probleem. Zinloze ontmoetingen zijn toch leuker dan ik dacht. Wat is zinloos trouwens? Er is bij nader inzien niets tegen zomaar wat gezelligheid, hoe oubollig dat ook mag klinken. En de confrontatie met mensen die deel uit maken van mijn roots zal ik maar zeggen, vond ik toch ook weer verrassend.

Mijn gevoel over de familiereunie blijft enigszins ambivalent, daar kan ik denk ik niet veel aan doen. Desalniettemin weet ik nu al dat ik er bij leven en welzijn ook een volgende keer bij zal zijn.