Moerascipres met knietjes.

Een wandelingetje door het park van Kasteel Oldenaller tussen Nijkerk en Putten doen we elk seizoen wel een keer. Winter, voorjaar, zomer, herfst, elk seizoen heeft daar zijn bekoring, ook al kennen we het park bijna als onze broekzak. 

Ik zeg bijna, want dat we nog steeds niet weten wat daar allemaal groeit en bloeit werd gisteren wel duidelijk. Een wandelaar attendeerde ons op een majestueuze Moerascipres (Taxodium distichum) met z.g. knietjes. Knietjes of ademwortels zijn holle houten kanalen, die naast de boom als torentjes uit de grond komen, en deze van extra lucht voorziet omdat de boom vaak in het water staat. Ze kunnen wel een meter hoog worden, maar in onze contreien komen ze doorgaans als houten stompjes niet veel hoger dan een decimeter boven het maaiveld uit. En dat was ook hier het geval. 

Bijzonder, dat de boom waar we al zovaak langs gewandeld waren een Moerascipres is was al nieuw voor ons, maar dat deze ook nog knietjes had vonden we helemaal een noviteit. Weer wat geleerd!