Eén van de opmerkelijkste boeken die ik de laatste tijd gelezen heb is de roman Cliënt E. Busken van Jeroen Brouwers (1940). In de roman, begin dit jaar door DWDD-boekenpanel tot boek van de maand gekozen, is cliënt E. Busken een 'grumpy old man on speed' in het verzorgingshuis waarin hij is opgenomen. Hij is daar echter niet enkel een 'knorrige oude man op snelheid', nee, ondanks dat hij het verdomd om in het verzorgingshuis ook maar een woord te wisselen met wie dan ook, dicht Jeroen Brouwers hem daar een virtuoos taalgebruik toe. De oude en in vele opzichten, lichamelijk en geestelijk versleten E. Busken, speelt vanuit zijn rolstoel als z.g. doofstomme cliënt van verzorgingshuis 'Huize Madeleine' met de Nederlandse taal in een lange innerlijke monoloog. Prachtige zinnen, al hapert het geheugen wel steeds vaker gedurende de dag en komen er steeds meer vraagtekens. De warrige gedachtestroom is soms moeilijk te volgen, maar blijft evengoed boeien. Cliënt E. Busken heb ik a.h.w. in één adem uit gelezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten