Alle Nederlandse natuur ligt mij na aan het hart, en als fervent zeilliefhebber het Waddengebied wel in het bijzonder. Ik was en ben dan ook geraakt door de ramp boven de Waddeneilanden met de MSC Zoe, met een afmeting van ca. 60 x 400 meter en een diepgang van ca. 14 meter één van de grootste containerschepen ter wereld. In de nacht van 1 op 2 januari dit jaar verloor de MSC Zoe boven de Waddeneilanden in een noordwesterstorm, windkracht 8 met uitschieters naar 9, 342 containers. In de dagen en weken daarna spoelden duizenden kilo's afval aan op de Waddeneilanden en de Groningse en Friese vaste wal. In totaal gaat het naar schatting om 3436 ton (containers en inhoud). Daarvan is tot nu toe 2068 ton opgeruimd. Grofweg gezegd: twee derde is opgeruimd, naar één derde wordt nog immer gezocht. Overigens zal naar verwachting lang niet al het afval van de MSC Zoe kunnen worden opgeruimd.
Nu blijkt dat de oorzaak van de ramp zeer waarschijnlijk niet enkel door het rollen c.q. slagzij van het schip, dat dwars op de golven voer, is veroorzaakt, maar mede en vooral doordat het de grond raakte in de te ondiepe vaargeul, kan ik mij vooral kwaad maken. Om in dergelijke weersomstandigheden met zo'n groot schip de zuidelijke, weliswaar iets kortere maar ondiepere vaargeul te nemen (plaatselijk slechts 17 meter diep) i.p.v. de parallelle iets noordelijker gelegen en veel diepere vaargeul, getuigt toch echt wel van slecht zeemanschap, hoe je het ook wendt of keert!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten