Je hebt dagen die door een spontane en weinig doordachte activiteit min of meer met je aan de haal gaan. Zaterdag j.l. was er zo een. Reeds op weg naar de tentoonstelling 'Geschilderde Tuinen' in Singer Laren, kwam J plots op het idee het roer ongeveer 180º om te gooien, richting Vollenhove, om aldaar het jaarlijkse bloemencorso te beleven. Zelf heb ik niet veel met bloemencorso's, maar nu zag ik voordelen. Bloemen op het doek bekijken of bloemen op praalwagens, in het tweede geval zag ik ze in mijn gedachten zittend op een gezellig terrasje aan mij voorbij trekken. Een nogal naïeve voorstelling van zaken zou later blijken.
De consequentie van het plotseling omgooien van ons oorspronkelijke plannetje, was dat we aan de vroege kant waren voor het Vollenhovense evenement. Al googelend vonden we onderweg de oplossing, een intermezzo in Kampen middels een bezoekje aan het Stedelijk Museum, en dan m.n. de tentoonstelling 'The Art of Nature' van Sjoerd Buisman in de voormalige Synagoge. Een bijzondere tentoonstelling, waarin Buisman de fyllotaxis (studie van rangschikking van bladeren t.o.v. elkaar langs de stengel van de plant) als inspiratiebron voor zijn werk heeft genomen. Heel bijzonder, maar de kleine en overzichtelijke expositie hadden we toch vrij snel gezien. Trouwens het was inmiddels tijd voor de lunch geworden.
Na de lunch op het terras van eetcafé 'Njoy' aan de Plantage in Kampen, reden we via de N50 over de Eilandbrug en de Ramspolbrug de Noordoostpolder in. Bij Ens namen we de afslag naar Vollenhove via de lange en kaarsrechte N352 ofwel de Zuiderringweg. Onderweg bij fruitboerderij Vink nabij Kraggenburg lachten de appels en pruimen ons toe, onweerstaanbaar, middels een korte pitstop verzekerden we ons van enkele zakken vol sappig fruit. Verder maar weer, maar hoe dichter we in de buurt van Vollenhove kwamen, hoe drukker het werd. Dat gaf al te denken! En ja hoor, bij de brug over het Vollenhoverkanaal stonden we in de file. Wat ongelooflijk naïef van mij om te denken dat ik rustig op een gezellig terrasje naar de voorbijtrekkende bloemetjes kon kijken.
Enfin, niks meer aan te doen, we zaten in de fuik. Rustig schoven we met z'n allen op aanwijzingen van een aantal gemoedelijke verkeersregelaars het grote parkeerterrein van Royal Huisman op. Vervolgens liepen we met de hele meute, de pijlen volgend, richting centrum en de kassa, die we voorlopig nog niet in zicht hadden. Mijn tegenzin groeide met de minuut, en gelukkig niet van mij alleen. Rechtsomkeert dan maar, weg wezen hier, we hadden totaal geen zin meer in deze heisa. Wat een vergissing! En zo liepen we van het ene op het andere moment tegen de stroom in terug naar de auto, om even later blij en gelukkig koers te zetten richting Zwolle, want we hadden inmiddels een bezoekje aan o.a. museum 'De Fundatie' bedacht.
De tentoonstelling 'Size Does Matter' van Ronald A. Westerhuis (Tiel, 1971) met imposante sculpturen van roestvrij staal is prachtig. Door delen van het staal te polijsten, heeft hij spiegelende oppervlakten gecreëert die de omgeving en de toeschouwer onderdeel laten zijn van het werk. Ook de expositie 'Japanese Paintings' van Jasper Krabbé (Amsterdam, 1970) was indrukwekkend. De schilderijen en werken op papier van de Duitse kunstenaar Fritz Klemm (1902-1990) vond ik minder spannend. Na een aperitief in grandcafé 'Public', tegenover 'De Fundatie', zijn we naar S en W aan de Thorbeckegracht gereden. Hoewel ze aanvankelijk nog druk met de keukenvloer bezig waren, werd er toch tijd gemaakt voor een gezellig drankje. Met z'n viertjes hebben we daarna in restaurant 'De Vier Jaargetijden' aan de Melkmarkt een punt gezet achter een enerverend dagje uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten