Het magische en onvergetelijke jaar 1968 werd zowel verheerlijkt als verguisd. Min of meer afhankelijk van welke politieke kleur je was, werden de vele veranderingen die in dat jaar door de geest van de vrijheid en revolutie werden teweeggebracht door de gevestigde orde zeer argwanend bejegend, terwijl ze door de links georiënteerde babyboomers werden toegejuicht. Tegelijkertijd werd 1968 ook gekenmerkt door een aantal vreselijke tragedies die tot vandaag de dag in het collectieve geheugen staan gegrift.
Maar wat tot vandaag de dag in mijn persoonlijk geheugen staat gegrift is de geboorte van mijn zoon in de bewoonbaar gemaakte schuur van ons zelf ontworpen toekomstige huis die we ernaast aan het bouwen waren. Geen lux onderkomen dus, maar daar maalden wij toen niet om, je was gezond en wij waren vrij! Trouwens het kindje Jezus is er destijds in z'n kribbe heel wat bekaaider van af gekomen, dus waar hebben we het over. We zijn nu een halve eeuw verder, en mijn zoon heeft inmiddels Abraham gezien. Een halve eeuw van vorming, om maar wat te noemen: scholing, dienstplicht, relaties, samen backpacken en zeezeilen, racefietsen, musiceren en zelf vader worden. Mooi, dat we nog maar lang van elkaar in goede gezondheid mogen genieten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten