Mooie maar ook bizarre dag gisteren. 's Middags de begrafenis van onze dierbare muziekvriend, met overwegend senioren in de aula. 's Avonds de diploma uitreiking aan onze kleindochter, met overwegend adolescenten in de aula. Een prominent verschil, een heftige confrontatie op één dag met de komende en gaande natie. Behalve blij, was ik ook ontroerd, toen ik in al die toespraakjes van de mentoren, 92 in totaal, hoorde hoe ze allemaal gaan uitvliegen. De één gaat studeren voor zus, de andere voor zo, en weer anderen gaan naar het buitenland. Plannen, plannen en nog eens plannen, prachtig! Wat mij zo opviel was het enthousiasme en de spirit die al die jonge mensen uitstraalden. Mijn geloof in de mensheid is gisteravond weer eens een behoorlijk stuk opgevijzeld, en daar werd ik heel blij van!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten