donderdag, juli 20, 2017

vanuit een oude pleisterplaats


We begonnen en eindigden ons fietstochtje door het Leuvenumse Bos bij de 'Zwarte Boer' in Leuvenum. De geschiedenis van deze voormalige herberg, die trouwens nog steeds een horecafunctie heeft, spreekt mij tot de verbeelding. De herberg die op een kruispunt lag van zogenaamde Hessenwegen, doorgaande handelswegen van Duitsland naar de westelijke Nederlanden, was in het verleden een geliefde pleisterplaats voor doorgaande reizigers. Nippend aan een heerlijke 'Veluwse Schavuyt', probeer ik mij daar op het volle terras voor te stellen hoe de handelsreiziger van de 18e en 19e eeuw zijn weg moest zoeken in de donkere bossen van de Veluwe, en vermoeid, maar blij dat ie onderweg niet was overvallen en beroofd, hier eindelijk een pleisterplaats vond waar kon worden overnacht of het paard kon worden ververst. Hoe anders moet dat zijn geweest als tegenwoordig.

Tegen de wijzers van de klok in, kwamen we via een mooie knooppuntenroute door bos en hei na een uurtje fietsen aan in schildersdorp Nunspeet. Het toeristische dorp Nunspeet is al ruim een eeuw bekend als schildersdorp. Schilders als Arthur Briƫt, Edzard Koning en Ben Viegers kwamen aan het eind van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw naar de arme zandgronden van Nunspeet om het boerenleven te schilderen. Na hen woonden en werkten er nog meerdere generaties kunstschilders waaronder Jos Lussenburg, Jaap Hiddink, Cor Vrendenberg, Hendrik Verburg, Jan van Vuuren, Piet Bruins, Chris ten Bruggen Kate en Gerrit Bakker in Nunspeet. In het Noord-Veluws Museum in Nunspeet zijn regelmatig schilderijen van genoemde kunstschilders te zien. Maar deze keer hebben we de kunst gelaten voor wat het is, we hadden zin in een broodje haring en zijn daarom in Nunspeet niet verder gekomen dan de 'Urker Vishal Woort' aan de Harderwijkerweg. Verkwikt en verzadigd vervolgden we daarna ons fietstochtje.

Nu richting Hulshorst, al was het in het centrum van Nunspeet even zoeken naar het juiste knooppunt. Het zijn allemaal maar eindjes natuurlijk, maar wat voor een eindjes. Bos, akkers en weilanden wisselen elkaar af, het prachtige woongebied 'Onder de Bos' vormt a.h.w. de begrenzing tussen de voormalige stuifduinen van het Hulshorsterzand en het uitgestrekte akker- en weidegebied dat enkele kilometers in noordelijke richting overgaat in het Veluwemeer. En dan is er ook nog korenmolen 'De Maagd', gebouwd in 1894, die aan dit prachtige landschap een historisch accent geeft dat er zijn mag. Even voorbij het voormalig stationnetje van Hulshorst, doken we aan de andere kant van de A28 het donkere Leuvenumse Bos weer in. Om een goed halfuurtje later onze grote dorst te lessen op het volle, maar oer gezellige terras van pleisterplaats 'De Zwarte Boer'.

Geen opmerkingen: