Natuurbelevingcentrum 'de Oostvaarders' in Almere ligt aan de rand van de Oostvaardersplassen, één van de mooiste natuurgebieden van Nederland. Behalve dat je er kan lunchen, heb je vanuit 'de Oostvaarders' een uniek uitzicht op het natuurgebied, dat wemelt van allerlei vogels en grote grazers. Het natuurbelevingcentrum is de laatste buitenpost voor de mens in dit uitgestrekte gebied. Tot hier en niet verder, en wat mij betreft blijft dat zo! Maar nu de verantwoordelijkheid voor dit gebied sinds 1 januari 2017 niet meer bij het Rijk ligt, maar bij de provincie Flevoland, doen zorgwekkende verhalen de ronde over de z.g. exploitatie. (Zie o.m. ook mijn stukjes 'de Serengeti in de Flevopolder' en 'Natuur in Caribisch Nederland' van resp. 7 en 10 januari 2017). Ze hebben het over het toegankelijk maken voor toerisme, en over hotels, lodges, recreatiewoningen en weet ik allemaal niet wat nog meer op een z.g. verantwoorde manier. Natuur is mooi, maar nog mooier als het geld in het laadje brengt, schijnt de achterliggende gedachte te zijn. Maar ik hoop dat de provincie tot bezinning komt, en dat 'de Oostvaarders' aan de rand van dit prachtige Natura 2000 gebied tot sintjuttemis de laatste buitenpost voor de mens blijft, en het gebied zich geheel conform de oorspronkelijke opzet verder kan ontwikkelen tot een steeds ongerepter wordende natuur!
Natuurbelevingcentrum 'de Oostvaarders' is trouwens een fraai sculpturaal houten bouwwerk dat kracht en eenvoud uitstraalt. Het in 2009 opgeleverde centrum is ontworpen door het Rotterdamse bureau Drost & van Veen architecten, die zich ongetwijfeld hebben laten inspireren door het gedifferentieerde natuuraanbod op deze unieke locatie. Aan de ingangszijde torent het bouwwerk hoog en smal op, terwijl het aan de waterzijde geleidelijk aan breder en lager wordt. De eerste verdieping heeft aan de waterzijde een overstek van maar liefst 8 meter. Boven de eerste verdieping steekt als een soort van kraaiennest een uitkijkpost uit het schuin aflopende dak. Het gebouw staat aan de ene zijde a.h.w. verankerd in de dijk, terwijl aan de andere zijde een glazen pui de begane grond met het water verbindt. De matzwarte houten gevelpanelen, optisch in allerlei richtingen aangebracht, verwijzen kennelijk naar de vele natuurlijke variaties op deze locatie, die we vanuit het kraaiennest allemaal eens goed hebben bekeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten