muziek in de Fortuna en meer

Zondagmorgen rond elf uur kwamen we aan in Edam, het pittoreske stadje met z'n oud Hollandse kern, overtuigend bewijs van een rijk verleden. Wandelend langs de verstilde grachtjes en door oude straatjes met prachtige al of niet gerestaureerde gevels, waan je je zomaar een paar eeuwen terug in de tijd. Maar we begonnen ons dagje Edam met koffie en appelgebak met slagroom op het terras van restaurant 'de Fortuna' (nr. 13). Een traktatie van Hans en Carla i.v.m. onze jaarlijkse verjaardagendag, die we deze keer met 16 man/vrouw sterk vierden. Toen het één en ander al kletsend over koetjes en kalfjes door iedereen verwerkt was, werd er geleidelijk aan overgegaan op iets anders. Waarna we er en passant ook maar hebben geluncht. We zaten daar immers prima, lekker temperatuurtje en het zonnetje brak steeds even door. Bovendien zouden daar de pianisten Willemijn de Widt & Abel Nijkerk om halftwee de spits afbijten met een optreden in het kader van 'PianoWandeling Edam 2016'.

Het programma vermelde dat er tussen halftwee en vier uur op 23 verschillende plaatsen in de binnenstad van Edam zou worden opgetreden door allerlei musici. En dat de slotmanifestatie tussen halfvijf en kwart voor zes zou worden gehouden in de Grote Kerk (nr. 24), met een solo optreden van pianist Ruben Plazier, alsmede een optreden van het Symfonisch Orkest Purmerend en Omstreken met Jaap Kooi als pianist. Heel wat bij elkaar, keuzes maken dus. Aldus geschiedde, de één dook hier naar binnen de ander daar, voor zover dat tenminste mogelijk was, want het was knap druk overal. Er was voor elk wel wat wils, van jazz tot klassiek, van rock tot blues en van pop tot minimal. Een leuk festijn, tussendoor ergens op een terrasje een ijsje eten, en verder maar weer. Maar het slotconcert in de stampvolle Grote Kerk spande wat mij betreft de kroon. Eerst die Ruben Plazier met zijn solo stukken van Schumann, Debussy en Chopin, en daarna het Symfonisch Orkest met de Ouverture Die Lorelei van Bruch; La Cathédrale engloutie van Debussy; Dans van de zwanen (uit het Zwanenmeer) van Tsjaikovski en als slot het prachtige pianoconcert in a mineur Op. 16 van Edvard Grieg.

Rond zes uur was het afgelopen en stroomde de Grote Kerk weer leeg. Van al het gesjouw en de opgedane muzikale emoties, hadden we een behoorlijke trek gekregen. Alvorens huiswaarts te keren, besloten we dan ook om daar eerst maar wat aan te doen. In Restaurant Pizzeria 'La Galera' in de Gevangenpoortsteeg konden we zowaar nog met ons groepje terecht, dat inmiddels wel was geslonken tot negen personen. Maar ook dat was weer gezellig. Even over acht hebben we de auto maar weer eens opgezocht, einde van een mooi dagje Edam.