Onlangs zijn we via het nieuwe fietspad, dat de Hierdense Mheenlanden vanaf de Kleine- tot de Ooster Mheenweg doorkruist, naar de monding van de Hierdense Beek gefietst. Qua afstand niet spectaculair, maar qua rust en natuurbeleving des temeer. Hoe vaak we in het gebied tussen de Veluwse stuwwal en de voormalige Zuiderzee tussen Harderwijk en Elburg ook komen, het blijft ons boeien. De variatie in gebiedskwaliteiten en landschappen is behoorlijk, in grote lijnen aan de ene kant het hoge beboste Veluwe massief aan de andere kant het Veluwemeer. Daartussen in een relatief open landschap, variërend van de enigszins besloten kampenlandschappen met essen tot een meer open veengebied. En dan natuurlijk die prachtige Hierdense Beek, die een belangrijke ecologische verbinding vormt tussen het ongeveer 25 km stroomopwaarts gelegen Uddelermeer op de Veluwe en het Veluwemeer nabij Hierden.
Bij de monding van de Hierdense Beek ontdekten we een mooie vogelkijkhut. Natuurlijk hebben we deze verhoogde uitkijkpost even beklommen, ook al hadden we geen verrekijker bij ons. Er komen daar veel soorten vogels tussen de rietkragen en de omliggende grasland voor. Uiteraard zwanen, ganzen en meeuwen, maar ook om maar enkele soorten te noemen de ijsvogel, zwaluw, torenvalk, zeearend, graspieper en zilverreiger. Als gezegd, een in alle opzichten prachtig gebied! Na dit moois zijn we vervolgens stroomopwaarts langs de Hierdense Beek via Hierden en een stukje Zuiderzeestraatweg terug naar ons uitgangspunt in Harderwijk gefietst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten