Een katapult is verboden wapentuig, nu maar vroeger ook al. Toch had ik vroeger op de lagere school vaak een katapult op zak. En ik was niet de enige, het was onder de jongens in de klas min of meer gemeengoed. Zo'n ding was trouwens snel gemaakt. Je struinde even langs een ligusterhaag, totdat je een mooie en gelijkmatige Y-vormige tak zag zitten. Even het zakmes erbij, en dat was dat. De elastieken sneden we uit een oude fiets- of auto-binnenband. Liefst uit de laatste, want die had een grotere spankracht. En om het kiezelsteentje in te klemmen sneden we uit een oude schoen het leren lipje dat onder de veters zit. Het één en ander werd op de juiste manier met elkaar verbonden, en klaar was de katapult. We schoten op van alles en nog wat in de verte. Af en toe schoten we zelfs een arm vogeltje uit de boom, waar we achteraf dan weer spijt van hadden. Maar favoriete doelwitten waren de porseleinen isolatoren aan de destijds nog alom aanwezige bovengrondse elektra-leidingen. Het plaatselijke gezag heeft ons op de fiets menigmaal op de hielen gezeten.
Een ander schiettuig waar we tijdens onze vechtspelletjes vaak plezier aan beleefden, was pijl en boog. En ook die maakten we zelf. Een stevige wilgentak werd met een stuk vliegertouw onder spanning gezet, en klaar was de boog. De pijlen maakten we van rietstengels, met aan het eind een stukje vlierhout. Het mooie was, dat we aan het maken van onze tuigen minstens zoveel plezier beleefden als aan het spel zelf!
De tijden zijn veranderd, we leven niet meer in de jaren vijftig. De jeugd van nu zit veel te gamen, volgens mij erg veel te gamen! Elektronische vechtspelletjes spelen op de computer. Niks mis mee lijkt me, zolang het niet tot een verslaving leidt. Maar op jonge leeftijd dag in, dag uit, urenlang op je krent achter de pc zitten, lijkt me op termijn niet gezond voor lijf en leden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten