Maar liefst dertien huisjes hadden we met z'n allen in Ferienresort Cochem gehuurd. Traditie getrouw zijn we de afgelopen week weer eens met de hele famile op herfstvakantie geweest. Een gebeurtenis die we bij toerbeurten om de twee jaar organiseren, wat met zo'n grote club en al hun wensen vaak een opgave van formaat is. Maar tot op heden is het nog altijd gelukt. Deze keer hadden A, J en M de organisatie op zich genomen, en dat hebben ze goed gedaan, stuk voor stuk comfortabele huisjes in een prachtig gebied! Een weekje waarin jong en oud, tussen 4 en 90 jaar, zich met veel plezier heeft weten te vermaken. Wandelaars, klauteraars, fietsers, toerders, golfers, lezers, zwemmers, joggers, slaapkoppen, fantasten, rommelaars, pizzabakkers, moppentappers, kwebbelaars, wijn- en bierdrinkers, feestgangers, vinologen, smulpapen, culinaire fijnproevers of wat dan ook, we hadden veel lol met elkaar. Maar gelukkig hadden we ook ons eigen huisje nog waarin we ons zo af en toe eens even lekker terug konden trekken om wat spirit te tanken.
Natuurlijk waren er genoeg rustige momenten om de omgeving te verkennen. Ik ben al aardig wat keertjes in Rheinland-Pfalz geweest, een prachtig gebied, het blijft boeien. En ook Cochem blijft ondanks de toeristische heisa een prachtig oud en sfeervol Duits stadje, idyllisch gelegen aan een bocht in de de Moezel en omgeven door hellingen met wijngaarden. En slot Reichsburch niet te vergeten, een sprookjesachtig plaatje dat hoog boven de stad uit torent. Ik ben er al een paar op geweest, dus heb ik het deze keer alleen maar van een afstand bekeken, maar het blijft een mooi gezicht.
Verder buiten in het zonnetje erg genoten van de lekkere wijntjes die ze hier in deze omgeving maken. En in Ediger, een plaatsje in de omgeving van Cochem, hadden we in een proeflokaal van Weingut Walter J. Oster een hilarische middag met een malle presentatrice, die gelijk met haar proefdemonstratie van mooie Moezelwijntjes per ongeluk ook haar losse voortandje inslikte.
We hebben ook nog een paar keer muziek gemaakt met kleinkinderen en neefjes en nichtjes. Het was af en toe wel meer een kakofonie aan geluiden, maar dat kon de lol met die gasten niet drukken. De week is voorbij gevlogen, ineens was het vrijdag en moesten we weer inpakken en wegwezen. Rond tien uur reden we bepakt en bezakt huiswaarts, circa vier uur later waren we thuis en konden we weer overgaan tot de orde van alledag. En dat is na zo'n weekje toch altijd weer even knap wennen.
Bij leven en welzijn gaan we over twee jaar weer met het familiecircus op stap. Waar naar toe, en wie dat mag regelen zullen we de komende tijd nog een keer moeten bepalen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten