3e zondag p.m.

Het was afgelopen zondag een rumoerig ritje naar Kampen, bij vlagen trachtte Aeolus ons van de dijk te blazen. Het KNMI waarschuwde voor zware tot zeer zware windstoten, en op de Noordzee zat boven Terschelling een zeiljachtje met twee opvarenden zwaar in de problemen. Maar met beide handen aan het stuur was het voor ons goed te doen, en zo kon het gebeuren dat we klokslag twee uur bij G en C op de stoep stonden. Klaar voor de 3e zondag p.m. ofwel een middagje met broers, zussen en aanhang, voor deze keer onder regie van C en G. (zie voor 1e en 2e zondag p.m. mijn stukjes van resp. 7/5'12 en 28/8'12)

Het weer was na de koffie en de thee zowaar opgeknapt. Het voorstel van G en C om met z'n allen de beentjes even te gaan strekken in de mooie Kampense binnenstad, en er vervolgens een bezoekje aan het Sinterklaasmuseum op de Burgwal aan vast te koppelen, werd enthousiast ontvangen.
Voor zus J had Aeolus echter nog een kleine verrassing in petto, toen hij haar op de Burgwal bij het uitstappen het portier uit handen rukte, en deze tegen de flank van een zo te zien splinternieuwe Porsche deed belanden. Het gevolg was dat het mooie nu een beetje van de Porsche af was. Pech, kan gebeuren, briefje achter de ruitenwisser met naam en toenaam, de rest zal via de verzekering worden geregeld.

Wat ik me bij een Sinterklaasmuseum moest voorstellen, kon ik natuurlijk wel raden. Mezelf een beetje kennende dacht ik het snel gezien te hebben, maar dat viel tegen. Of eigenlijk mee moet ik zeggen, want het was gewoon leuk! In de hal hadden ze een reusachtige Sinterklaas van legostenen in elkaar geknutseld, tot je 12e jaar kon je een prijsje winnen als je het aantal stenen wist te raden. Vette pech dus voor ons senioren. Ongemerkt hebben we ons daar met z'n allen zeker meer dan een uur met die malle Sinterklaashistorie kunnen vermaken.
Eenmaal weer buiten besloten we toch nog een wandelingetje door de oude binnenstad te maken. En aldus geschiedde, een mooi stadje, daar waren we het allemaal wel over eens. Maar desalniettemin riepen op een bepaald moment enkele enthousiastelingen dat nou toch echt de vijf in het uur zat, en het zolangzamerhand tijd werd voor een hassebassie of iets dergelijks. Kennelijk vonden we dat allemaal een beetje, want in no time hadden we de auto's gevonden, en werkten we ons een poosje later met plezier door de voorraad spiritualiën van C en G heen.

Maar het lekkerste kregen we tijdens het diner voorgeschoteld, een Frans Potje! Oud stokbrood, ham, champignons, gruyere kaas, creme fraise, knoflook en melk, allemaal in de goeie verhoudingen een klein kwartiertje de oven in, beetje sla erbij en smullen maar. Hoe lekker kan eenvoudig zijn, geweldig! Nog wat ijs, koffie en een likeurtje na, en toen was het halfnegen en het afscheid daar. G en C bedankt, het was weer een mooi middagje, we hebben genoten.