'Myosotis'

Een intens droevige blik zag ik in d'r ogen, toen ze donderdagochtend j.l. met behulp van een begeleider, in een oude rolstoel 'Myosotis' kwam binnengerold. Ik zag haar denken dit is het dan! En toen ze mijn twee zussen en mij zag staan, kreeg ze het even helemaal te kwaad. Begrijpelijk, ze had in die rolstoel even daarvoor in de grote hal van ziekenhuis de 'Weezenlanden' ook nogeens veel te lang in haar eentje op haar vervoer naar Kampen zitten wachten. En dat was zo niet afgesproken! Toen voelde ze zich in de afhankelijke en labiele toestand waarin ze momenteel toch min of meer verkeerd, natuurlijk helemaal door jan en alleman verlaten.

Ja, ineens is het dan zover en kan m'n moeder zich zelf niet meer redden. Hopelijk is het maar voor even, maar dat zal de tijd moeten leren. Ze is de jongste niet meer, en de oude zal ze naar ieders verwachting niet meer worden. Als ze weer kan lopen zal dat zo goed als zeker met behulp van een rollator zijn. Maar dat zou natuurlijk al heel mooi zijn. Maar ja, ze wil zo graag onafhankelijk zijn, wie niet trouwens, dus het zal wel even wennen worden voor haar. Het is niet anders, en dat allemaal doordat er een weekje geleden iets met de bedrading in haar bovenkamer is gebeurd. De kwetsbare mens!

Twee weken geleden liepen we met de hele familie V nog in de Ardennen, en toerden we om de beurt met haar nog naar allerlei bezienswaardigheden in de mooie omgeving van Virton. En nu dit, het kan snel veranderen in een mensenleven. Nu zit ze voor een tijd(je) in verzorgingshuis 'Myosotis' in Kampen. 'Myosotis' is de Griekse naam voor "vergeet-me-nietje". Dat zal haar daar niet overkomen, dat weet ik wel zeker. Maar toch, zo'n naam voor een verzorgingshuis geeft wel te denken!