rondje zeilen

Week 18, er werd mooi weer beloofd, en zo als we dan vaak tegen elkaar zeggen, dan moet je eigenlijk gelijk gaan. Deze keer deden we dat ook!
Dinsdagmiddag 2 mei, bij een zeer zachte zucht, volgens Joke het mooiste zeilweer dat er bestaat, zeilen we van Lelystad naar Enkhuizen. Een tochtje dat we misschien al wel honderd keer hebben gedaan in al die jaren dat we varen. Je wordt makkelijk, en al helemaal met dat rustige weer. Toch is dat geen goede manier van doen. Er zijn altijd andere schepen en vooral vrachtschepen waar je voor uit moet kijken, en er is ook nog het Enkhuizerzand, waar je op vast kan lopen, dat heb ik met m'n vorige schip wel eens gemerkt.
Toen we echter dit schip net hadden in 1999, dacht ik gezien de aangegeven diepten op de kaart, er met de vleugelkiel precies over heen te kunnen. En dat is inderdaad ook een aantal keren goed gegaan. Maar toen ik op een keer toch de bodem flink raakte, ben ik ook gelijk weer gestopt met die flauwe kul, en vaar ik liever een eindje om.

Rijkswaterstaat heeft afgelopen winterseizoen het aantal boeien op het IJsselmeer drastisch beperkt, alle onverlichte boeien zijn praktisch verdwenen. Het geeft, vind ik wel een groter gevoel van vrijheid op deze plas.

Na in de Compagnieshaven te hebben overnacht, zijn we woensdagmorgen 3 mei richting Texel gevaren. Langs het vogeleiland voor de kust van Medemblik richting Stevinsluizen bij Den Oever. Het ging weer lekker rustig, het zelfde weertype als de vorige dag. Eenmaal bij Den Oever aan gekomen, hielden we het voor gezien die dag.
Texel ligt er morgen ook nog wel! In de Marina van Den Oever hebben we de "Swing" afgemeerd voor de overnachting. Het was een prachtige namiddag en avond, veel gelezen en veel naar de Fuuten gekeken, die het ene na het andere visje wisten te verschalken in de haven.

Donderdagmorgen 4 mei, eerst door de sluis. Op het Wad met opkomend tij richting Texel gevaren. Nog steeds hetzelfde prachtige weer, hooguit 3 Bf. In de Texelstroom voor de haveningang van Oudeschild aangekomen, hadden we nog lang geen zin om te stoppen voor die dag, na kort overleg besloten we door te zeilen naar Vlieland
via Scheurrak, Inschot en Vliestroom.
Het was een prachtige tocht, rond halfacht 's avonds lagen we afgemeerd in een overvolle havenkom van Vlieland. De scholen hadden ook vakantie, en dat was te merken. Alhoewel, ik maak het de laatste tijd vaker mee dat de kom zo vol ligt, niet echt leuk. Maar het is niet anders.

Vrijdag 5 mei zijn we lekker blijven liggen. Wandelingen gemaakt naar het dorp, en 's avonds ergens buiten op een terras aan de Wadkant lekker gegeten. Alvorens voor de tweede overnachting te betalen, hebben we gezien de drukte nog even overwogen om voor Oost-Vlieland voor anker te gaan. Maar we hadden onze bijboot niet bij ons, dus doen we dat de volgende keer maar eens.

Zaterdag 6 mei rond 11.00 uur vertrokken richting Harlingen. De wind is inmiddels wat aangetrokken, rond de 4 à 5 Bf. oost tot zuidoost. Dus veel kruizen! Even voorbij de Blauwe Slenk zijn we op de motor overgegaan. Ik vind de vaargeul langs de Pollendam voor kruizen veel te druk en ook wel erg smal. Rond halfdrie lagen we in de Noorderhaven van Harlingen afgemeerd, een plek waar ik altijd graag mag komen.

Zondag 7 mei 's morgens kwart over tien door beide bruggen, (Prins Hendrikbrug en Havenbrug) en even later voeren we alleen op het fokje over de plaatselijk wel erg ondiepe Boontjes richting Kornwerderzand. De sluis gaf alles bij elkaar zeker een uur oponthoud. Maar goed, eenmaal door de sluis ging het weer vlot verder, wederom alleen op het fokje richting Hindeloopen. Rond een uur of twee lagen we afgemeerd in de Gemeentehaven van Hindeloopen. Daar liep ik de havenmeester in gezelschap van een oud collega tegen het lijf, het waren kennissen van elkaar. Even later zaten ze bij ons aan boord gezellig een biertje te drinken.
Later in de middag hebben we een bezoek gebracht aan de havenmeester en zijn vrouw. Ze wonen prachtig in een historisch pandje (17e eeuws) naast het sluisje in Hindeloopen. Huis, terras en tuin staan en hangen bomvol met eigengemaakte kunstprojecten van de vrouw des huizes. Het is er een vrolijke boel.
Na eerst nog een wandeling te hebben gemaakt door het fraaie stadje, waar Vrouwe Justitia zo te zien al eeuwen zetelt en op neerkijkt, alhoewel ze met die blinddoek op natuurlijk niet veel kan zien, hebben we de dag afgesloten met een heerlijk diner in cafe restaurant "De Hinde".

Maandag 8 mei zijn we onder vol zeil, op een vrijwel leeg IJsselmeer om de punt van Stavoren richting Lelystad gevaren. Het is voorbij Stavoren altijd weer even oppassen voor de ondieptes van het Vrouwezand, maar daarna hoef je een tijd lang geen aktie te ondernemen. Recht zo die gaat en hard, constant rond de 7 knopen.
Aan het eind van de tocht nabij de bekende trechter zo rond een uur of drie, begon het ineens te blazen als een gek, het was de hele trip al vrij pittig maar ineens moesten we tegen 6 à 7 Bf. optornen.
Het was een waardige en passende uitsmijter van een prachtig rondje zeilen op het IJsselmeer en de Waddenzee.
Eenmaal afgemeerd in onze box, hebben we een poosje bij ons aan boord samen met Rob en Ineke (onze bootburen) zitten borrelen, waarna we aansluitend tot onze verrassing bij hun aan boord werden uitgenodigd, om een vorkje mee te prikken.
Op weg naar huis zijn we nog even bij Christa langs geweest om wat bij te praten.
's Avonds rond 12.00 uur waren we weer thuis, moe maar voldaan.