Op een gemiddelde schooldag konden de ruiten soms uit hun sponningen rammelen van het zware kanongebulder. Ze waren weer lekker bezig op het hemelsbreed ca. 10 km verderop gelegen militair oefen- en schietterrein in 't Harde. Er werd veel geoefend, maar over geluidsoverlast hoorde je niemand klagen, het werd destijds, de tijd van de Koude Oorlog, de 'The Sound of Freedom' genoemd. Het was ook de sound van mijn lagere schooljaren in de eerste helft van de jaren vijftig, vaak geaccentueerd door een laag overvliegende Gloster Meteor of een Amerikaanse F-100 Super Sabre, die soms ook nogeens door de geluidsbarriére knalde. Een wonderlijke tijd eigenlijk, maar dat zeg ik nu, destijds vond je het gewoon.
Vaak dat aan het einde van zo'n schietdag de hei of een stuk bos op het oefenterrein, en soms daarbuiten, in de hens stond. Doorgaans was het snel geblust, maar soms redde defensie het niet alleen en moest de brandweer uit heel de regio er ook aan te pas komen om het vuur onder controle te krijgen. Ik ging wel eens met mijn vader mee kijken, uiteraard vanaf een veilige afstand. Een spannend maar ook beangstigend schouwspel in het donker, dat nog immer op mijn netvlies staat. De vele bosbranden die we tegenwoordig waar dan ook ter wereld zien, doen mij in elk geval vaak terugdenken aan die tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten