Er waren tijden dat ik mij met m'n escapistische fantasieën nogal eens verzette tegen het gewone leven. Soms wars van enige realiteitszin dagdroomde ik er lustig op los, mijn verbeeldingskracht kende dan bijna geen grenzen. Zo was het vaak, maar door voortschrijdend inzicht, of hoe dat ook heten mag, was mijn verzet tegen het gewone leven de laatste tijd al aardig getemperd. En nu ben ik zover dat ik mij door toedoen van die vermaledijde corona-misère zelfs niets mooiers meer kan voorstellen, dan terug naar het gewone leven!
Hoe dat precies zal gaan is nog koffiedik kijken, maar waarschijnlijk zal er na een geleidelijke afbouw van alle maatregelen een post-coronatijd aanbreken. Ons sociaal en professioneel leven zal er vast niet meer zo gewoon uitzien als vóór coronatijd. By the way, wat is eigenlijk een gewoon leven? Daar hebben we volgens Bartjens toch allemaal verschillende ideeën over?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten