'In de sauna geven Finnen zich bloot' las ik pas in de Volkskrant, in een met foto's van de Finse fotograaf Jussi Puikkonen verluchtigd artikel van Marjon Bolwijn. Een saunabad neem je met familie of vrienden om bij te kletsen en lol te maken. Aan de serene stilte in wellness-complexen in Nederland kan de sinds tien jaar in Nederland wonende Jussi Puikkonen maar niet wennen. Hij is de vaak kleine, eenvoudige bouwsels in Finland gewend. Bouwsels zonder poespas of sessies met klankschalen en etherische olieën, die vaak in de meeste grootschalige sauna's in Nederland wel worden aangeboden.
Met onderstaand stukje, dat ik eerder o.m. schreef n.a.v. mijn eigen, eerste sauna-ervaring ooit in Finland, wil ik graag laten blijken dat ik de afkeer van Puikkonen over de Nederlandse wellnessbranche goed kan begrijpen.
Een midzomernachtwandeling.
Lang geleden maakte ik samen met twee bevriende vakbroeders tijdens een architectuurexcursie in Finland een avond/nachtwandeling langs een meer nabij Jyväskylä. Het was 17 juni, 4 dagen voor de langste dag op het noordelijk halfrond. Maar donker werd het op deze breedte sowieso al niet meer. Bovendien was het hier al dagen lang glashelder weer, en was er geen wolkje aan het zwerk te bekennen geweest. Het eindeloze berkenbos en de glinstering van het meer tussen de witte stammen was mystiek en sprookjesachtig. Het diffuse zonlicht in het lichtgroene lommer en de verstilde sfeer was haast onaards te noemen. De zon die hier om twaalf uur 's nachts, op iets meer dan 4º ten zuiden van de poolcirkel amper onder de horizon zakte, was alweer aan zijn of haar opmars begonnen. Een nachtelijke beleving daar, die ons drieën geleidelijk aan in een euforische staat van vervoering had gebracht!
Prachtig allemaal, maar onze midzomernachtwandeling nam een onverwachte wending toen we op een gegeven moment in de buurt van een hutje liepen. Met een klap van een openslaande deur of zoiets, direct gevolgd door een plons werd de serene rust plotseling verstoort. Een paar tellen later zagen we een poedelnaakte, enigszins corpulente man van middelbare leeftijd uit het water komen, en hoorden we hem iets naar ons roepen. Het klonk vriendelijk, maar Fins is een hele vreemde taal, dus begrijpen deden we hem niet. Tot onze verbazing kwam hij ons vervolgens tegemoet lopen en stelde hij zich met een stevige handdruk aan ons voor. Dat we zijn taal niet verstonden had hij inmiddels begrepen, moeiteloos was hij overgeschakeld op Engels, en bood hij ons voor zijn rokende sauna-hut in een inmiddels omgeslagen handdoek een heerlijk koud biertje aan.
Where are you from? From the Netherlands, we are here with a group of designers to view the Finnish architecture and industrial design. I see, and what you all have seen before? Well several projects in Helsinki, Turku, Tampere and of course here in Jyvaskyla, all too many to mention here. Interesting read, are you going next? Yes tomorrow we go to Lahti and then back to Helsinki and we fly back to Amsterdam. Okay, by the way, if you sometimes feel like a sauna, then you are welcome. I'll do one more lap, because he is still warm.
Een bizarre maar kostelijke situatie! Rond één uur 's nachts nog door een wild vreemde Fin worden uitgenodigd voor een sauna. We lieten onze kleren vallen evenals de latente gêne die we aanvankelijk nog hadden. En zo kon het gebeuren dat we ons even later samen met onze dikke gastheer te pletter zaten te zweten, terwijl we ons zelf op zijn aanwijzingen evengoed ook nog bewerkten met berkentwijgen. De duik daarna in het meer en de verkwikkende biertjes na de afkoeling staan me nog bij als de dag van gisteren. Evenals de wandeling terug naar ons hotel trouwens, toen de zon me een paar uur na middernacht de oogjes alweer deed dichtknijpen en de biertjes in m'n benen waren gezakt. Maar het is voor mij daar wel de ultieme sauna beleving geweest! (Zie ook mijn stukje 'badderen' van 14 januari 2011) Die malle Fin in dat primitieve hutje aan het meer, de midzomernachtelijkesfeer, helemaal te gek. Ik kan me niet heugen dat ik daarna ooit méér van een sauna heb genoten dan die keer daar in Jyväskylä.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten