Een ode aan de verbeelding.

In het Waddenmagazine van deze maand staan een aantal prachtige foto's van de Nederlandse natuurfotograaf en -filmer Ruben Smit (1971). Foto's van het waddengebied met poëtische bijschriften als Natuurgeweld, Schaduwspel, Zeemansgraf, Eiland, Metamorfose en Taigawoud van zeekraal. Allemaal prachtig, maar 'Taigawoud van zeekraal' sprak het meest tot mijn verbeelding. De foto is gemaakt op de buitenste rand van de jonge kwelder, de zone waarin leven en dood heel dichtbij elkaar liggen. Smit kijkt daar met verbazing naar het beeld aan zijn voeten, in het zeekraal en zeeschuim ziet hij in zijn fantasie een taigawoud in de wolken. Prachtig, maar het zou wat mij betreft ook een foto van het winterse naaldbos kunnen zijn, dat ik eens vanuit een vliegtuig zag.