In al die jaren zeilen heb ik vanaf het water zowel het open landschap als de steden, dorpen en vluchthavens rond het IJsselmeer, Markermeer en Randmeren aardig leren kennen. Een overzichtelijk landschap dat grotendeels in ruim driekwart eeuw ontstaan is, na de publicatie in 1891 van de Zuiderzeeplannen van Cornelis Lely (1854-1929). Het laatste werk was de dijk die in 1975 het overgebleven IJsselmeer opdeelde in twee segmenten t.w. de Houtribdijk tussen Enkhuizen en Lelystad. Een mooi vaargebied!
Evengoed probeerde ik mij in mijn zeilbootje vaak de sfeer van de vroegere Zuiderzee voor de geest te halen. Een grote, zoute en 's nachts behoorlijk donkere binnenzee, eb en vloed, verraderlijke stromingen, veranderende ondiepten, een vaak pittige golfslag en een grote vogel- en vispopulatie. Kortom een boeiend en dynamisch vaargebied, eigenlijk zoals we nu de Waddenzee nog kennen, prachtig toch?
Natuurlijk was er destijds veel voor te zeggen om de zaak af te sluiten met een Afsluitdijk en in te polderen. De nogal eens voorkomende dijkdoorbraken tijdens een stormvloed met overstromingen en vele slachtoffers als gevolg, gaven daar alle aanleiding toe. Maar de nadelen waren en zijn ook niet gering. Om maar iets te noemen: Teveel landbouwgrond en een stikstofprobleem is er één waar we tot op de dag van heden mee zitten.
1 opmerking:
!
Een reactie posten