Onlangs hebben we in Nunspeet een expositie gezien die daar ruim een eeuw geleden ook te zien is geweest, namelijk een reprise van de Pictura Veluvensis expositie van 1913. Pictura Veluvensis, een in 1902 in Renkum opgerichte kunstvereniging trok met name kunstenaars uit de destijds bloeiende kunstenaarskolonies Renkum en Nunspeet. De Veluwe, dat tot op heden nog als Nederlands grootste aaneengesloten natuurgebied bekend is, bestaat nog immer uit heel verschillende landschappen, waardoor nogal wat schilders geïnspireerd raakten. Op de ruim 50 schilderijen die de expositie telt, zijn hier en daar ook nog nieuwe varianten op het impressionisme te zien. De schilderijen, die overigens niet allemaal over de Veluwe gaan, geven een aardig beeld van hoe het landschap er ruim 100 jaar geleden uitzag.
Verder hebben we in het Noord-Veluws Museum ook nog modern werk gezien van Gaby Bovelander (Den Haag, 1931). Een kunstenares die zich altijd probeert te vernieuwen, zowel in techniek als in onderwerp las ik ergens. In haar eerste periode als schilder maakte ze magisch realistische schilderijen, desolate landschappen bevolkt door fantasiefiguren en – vormen. Daarna kwam een periode van deformeren, vooral in de vorm van honderden tekeningen. Eind jaren zeventig brak voor haar de ‘lyrisch abstracte’ periode aan en maakte ze o.m. de serie ‘witte’ schilderijen. En nu maakt ze, mede door haar fysieke gesteldheid, sinds 2010 digitale kunst. In de Rabozaal hebben we een aardige selectie schilderijen en tekeningen van haar gezien, die ze afgelopen zomer aan het Noord-Veluws Museum geschonken heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten