De tentoonstelling 'Weer en Wind - Avercamp tot Willink' in Singer Laren begint met de eerste strofe van 'Boutade' op de muur, een gedicht uit 1851 van P.A. de Génestet. O land van mest en mist, van vuilen, kouden regen, Doorsijperd stukske grond, vol killen dauw en damp, Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaadbre wegen, Vol jicht en parapluies, vol kiespijn en vol kramp! ’Boutade’ wordt wel als hét weergedicht beschouwd van de Nederlandse literatuur.
De Génestet windt er dan ook bepaald geen doekjes om wat betreft de periodieke gesteldheid van het Hollandse klimaat. De versregels van de negentiende-eeuwse dichter en theoloog maken dan ook onderdeel uit van de tentoonstelling. Binnen de museummuren dondert het, lopen schepen op de klippen, zien we dijkdoorbraken, geselt slagregen natuur en mens, maar schijnt ook de zon, zinderend en dan weer aangenaam koesterend. 'Weer en Wind' brengt met honderd kunstwerken - schilderijen, tekeningen en in andere technieken - vier eeuwen (extreem)weer in beeld, dat getuige de tentoonstelling in vroegere tijden niet zoveel anders was dan tegenwoordig.
In de gang van het museum zagen we ook nog een fotoreportage van een onderzoek van wetenschapper en weerman Dr. Peter Kuipers Munneke. In dat onderzoek steld hij de vraag centraal, hoe het smelten van de ijskappen op Groenland en Antarctica bijdraagt aan het tempo van de stijging van de zeespiegel. Kunstenaar Suzette Bousema maakte aan de hand van dat onderzoek een tentoonstelling waarin ze de schoonheid van de wetenschap laat zien, het is een viering van de nieuwsgierigheid en van de wetenschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten