Vanuit Zutendaal hebben we behalve de Hoge Kempen ook Leuven en Maastricht verkend. De ene plek kenden we al wat beter dan de andere, maar dat maakte niet uit, je ontdekt altijd wel weer wat nieuws. Het fietstochtje rondom Zutendaal leide ons langs prachtige plekjes. Niet alleen lagen mooie naaldbossen, kanalen, beken en vennen op ons pad, de pittoreske mergelkerk uit de veertiende eeuw en de ruïne van een middeleeuwse waterburcht waren de moeite van een pitstop meer dan waard.
Voor een bezoekje aan de studentenstad Leuven, die om die reden en de aanwezigheid van de Artois-brouwerij wel de bierhoofdstad van België wordt genoemd, moesten we eerst een klein uurtje met de auto. Een passieve bezigheid die we eenmaal in het centrum ruimschoots te voet hebben weten te compenseren. Van de parkeergarage aan de Diestsestraat naar de Grote Markt met z'n eeuwen oude gevels en het stadhuis, dat een pareltje is van gotische bouwkunst. Na de lunch op één van de vele terrasjes daar, zijn we via de Naamsestraat naar het Groot Begijnhof gewandeld, dat a.h.w. een dorp is binnen de stad Leuven. Van het hectische stadsleven is eventjes niets meer te merken. Een oase van rust die daar ergens in de dertiende eeuw is ontstaan aan het riviertje de Dijle. Via het Sint-Donatuspark en de Tiensestraat verzeilden we op het J. Vounckplein, waar we alvorens de auto weer op te zoeken, op een terrasje zijn neergestreken voor een lekker koud biertje.
Met een bezoek aan het nabij gelegen Maastricht hebben we ons midweekje Zutendaal min of meer afgesloten. Vanuit de parkeergarage onder het prachtige Vrijthof, stapten we zo het hart van de oude stad binnen. De vele historische gebouwen als de Sint Servaasbasiliek, Sint Janskerk, het Spaans Gouvernement, de Hoofdwacht en het Generaalshuis rondom het grootste plein van Maastricht verwijzen stuk voor stuk naar tijden van weleer. Aan de tijd dat Maastricht nog een religieus centrum en een militaire vesting was. De tonen van het orgel van de Sint Servaasbasiliek, die ze net aan het stemmen waren toen wij daar in rond liepen, dwongen door de overweldigende ruimteakoestiek veel respect af. Alsof ze de grootsheid van de tijden van weleer a.h.w. wilden accentueren. Maar buiten dat trokken de talloze gezellige terrassen aan het Vrijthof natuurlijk ook onze aandacht. We hebben van daaraf tenminste lang zitten genieten van het uitzicht op, en de dynamiek van het Vrijthof.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten