... aversie tegen kleren kopen

Ik heb een hekel aan kleren kopen, verschrikkelijk vooral broeken. Maar als ik er af en toe toch aan moet geloven, doe ik dat het liefst alleen. Gisteren zouden we naar museum De Pont in Tilburg. Nou, stelde J voor, als we toch die kant opgaan kunnen we mooi eerst even langs Van Tilburg in Nistelrode gaan voor o.m. een broekje voor jou. Ja maar Tilburg en Nistelrode is altijd nog zo'n 45 km, ach peanuts.
Jeetje, wat verlangde ik op dat moment naar dat kleine winkeltje hier in de binnenstad. Als ik daar in m'n eentje binnen stapte liep de eigenaar al naar de spijkerbroekenhoek waar hij feilloos de juiste maat van het schap pakte, hij kende mijn maat en smaak als zijn broekzak. Een kwartiertje later stond ik geknipt en geschoren weer buiten, had hij mijn nieuwe broek afgespeld, en was ik vaak ook nog een poloshirt en een paar sokken rijker. Prima winkeltje was dat, maar toen de eigenaar een paar jaar geleden met pensioen ging was het helaas voorbij.

Maar gisteren heb ik me dus laten verleiden om een broekje te kopen in die gigantische kledingzaak in Nistelrode. Al bij aankomst moest ik de neiging onderdrukken, om niet gelijk een kroeg in te duiken. En toen ik een tijdje later eindelijk een beetje doorhad hoe die 10.000 m2 grote klerewinkel in elkaar zat, speet het mij dat ik dat niet gedaan heb. Eigenlijk zag ik door de bomen het bos niet meer. Maar goed, uiteindelijk is het mij in die gigawinkel toch nog vrij vlot gelukt om een passend broekje en een paar poloshirt's aan te schaffen. Maar ja, toen kwam J natuurlijk ook nog, want die had inmiddels ook allerlei mooie dingen gezien die ze niet zomaar voorbij kon laten gaan. En zo sjokte ik even later in die grote klerewinkel ook nog langs allerlei damesgedoe. Het koste wat tijd allemaal, maar ook zij is geslaagd! Nu snel naar huis waar de Bokma koud staat, wordt het misschien toch nog leuk vandaag. Museum De Pont in Tilburg doen we wel een andere keer!