Er wordt wel gezegd, wat Rembrandt (1606-1669) is voor Nederland is Turner (1775-1851) voor Groot-Brittannië. Begrijpelijk, want hoewel Rembrandt ruim anderhalve eeuw eerder geboren is dan Turner, en Rembrandt tot de barok behoorde en Turner tot de romantiek, hadden ze gemeen dat ze allebei absolute meesters waren in het schilderen van het licht. Turner beheerste de licht/donker-techniek in zowel olie- als waterverfschilderijen, hij gold als één van de grondleggers van de Engelse aquarellandschap-schilderkunst. Verder wordt Turner ook wel gezien als één van de voorlopers van het impressionisme.
De dubbeltentoonstelling 'Gevaar & Schoonheid - Turner en de traditie van het sublieme' is verdeeld op basis van de vier elementen die terugkomen in Turner's werk t.w. vuur en water, die we j.l. oktober in museum 'de Fundatie' in Zwolle hebben gezien (zie in mijn blogarchief stukje 'op een zondag in de Fundatie' van 12 oktober 2015) en aarde en lucht, die we gisteren hebben gezien in Rijksmuseum Twenthe in Enschede. Als we de drukte bij de expositie in Enschede willen ontlopen, moeten we denk ik sowieso niet in het weekend gaan, schreef ik in mijn stukje over Turner in de Fundatie. Maar kennelijk ook niet op een vrijdag, want ook nu was het erg druk. Maar goed, al was het af en toe reikhalzend, we hebben genoten van de tentoonstelling.
Joseph Mallord William Turner, de meester van het sublieme landschap, weet in zijn schilderkunst als geen ander de grootsheid van de natuur en de nietigheid van de mens tot uitdrukking te brengen. Echter los van heersende regels en waarden weet Turner de natuur te onderwerpen aan zijn eigen wetten en regels. Een natuurgetrouwe weergave van het landschap maakt bij hem plaats voor een landschap dat is ingegeven door zijn persoonlijke beleving. Onderwerp en stijl zal ik maar zeggen vallen samen, wat de zeggingskracht van Turner's schilderijen en aquarellen een bijzondere meerwaarde geeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten