Onlangs zag ik in de krant een mooie aquarel uit ca. 1879 van Julius van de Sande Bakhuyzen (1835-1925), 'Aan de plassen' genaamd. Het één en ander n.a.v. 'De Aquarel', de tentoonstelling die momenteel in Haarlem in het Teylers Museum te zien is. Een dubbeltentoonstelling van De Mesdag Collectie en Teylers Museum met topstukken van Mesdag, Mauve, Koekkoek, Maris, Mondriaan en vele anderen. De mooiste aquarellen uit de 19de eeuw, uit de bloeiperiode van de Nederlandse aquarel zal ik maar zeggen. Ik las dat de expositie laat zien hoe de aquareltechniek zich in de loop van de eeuw ontwikkelde van de 'gekleurde tekeningen' van romantische meesters als Koekkoek en Nuyen, tot de waterverfschilderijen van de Haagse School en de Tachtigers. In de expositie is te volgen hoe de aquarel een steeds voornamere plaats innam in het negentiende-eeuwse kunstleven. Daarbij bestond een enorme rijkdom in vormentaal. Naast de impressionistische en atmosferische landschappen uit de Haagse School, blonken kunstenaars als Springer en Bles uit in juist onvoorstelbaar precies geschilderde aquarellen. De tentoonstelling is t/m 7 juni 2015 te zien, ik ga zeker kijken!
Hoog tijd las ik, voor herwaardering van waterverfschilderen, zoals aquarelleren ook wordt genoemd. Herwaarderen? Hoezo, ik heb de aquarel tot op de dag van heden kunst met een grote K gevonden. Zelf heb ik in het verleden, al of niet samen met mijn kinderen, vaak geprobeerd een aardige aquarel te maken. Leuk werk, maar ik bakte er weinig van. Het vereist ook wel zeer veel tijd en oefening waar ik als regel gewoon niet aan toe kwam. Met de wijsheid uit Gaade's teken- en schilderboekje alleen kwam ik er niet. Nee oefenen, oefenen en nog eens oefenen, dat baart pas kunst! Aan de spullen lag het niet, die hadden we wel op orde, waar we ook zaten, in de duinen, thuis of op de boot. Stevig aquarelpapier, allerlei penselen, prima aquarelverf en last but not least, goede zin. Desalniettemin draaide het al te vaak op een knoeiboel uit. Toch blijf ik het leuk werk vinden en heb ik wel eens zin om de draad weer op te pakken. Wie weet, mogelijk maak ik ooit nog eens een keer net zulke prachtige aquarellen als in bovenstaande collage!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten