Willem I, II en III

In Nationaal Museum Paleis Het Loo waren we zeker 3 jaar niet geweest, anders hadden we gisteren niet zo opgekeken van het nieuwe, reeds in 2011 opgeleverde entreegebouw. Het door architect Koen van Velsen ontworpen bouwwerk was volkomen nieuw voor ons. Een mooi helder transparant bouwwerk, en daarmee uiteraard het modernste gebouw van het paleisterrein. Vanuit het gebouw heb je een prachtig zicht op de omgeving en het paleis aan het eind van de lange oprijlaan. Ik las dat het entreegebouw in 2011 de Apeldoornse Architectuurprijs heeft gewonnen.

De tentoonstelling 'Wij Willem' in de westvleugel van het paleis, volgens ons terecht objecttheater genoemd, ging over koning Willem I, II en III. De koningen die Nederland bouwden. Met multimediale presentaties, theatrale effecten en filmscènes, werd het verhaal verteld over het leven van de koningen en de rol die zij speelden in de totstandkoming van de monarchie en Nederland. Wat waren de ambities en dromen van de koningen van Nederland, en hoe was hun relatie met de politiek en met de bevolking? Een geschiedenis van 200 jaar die tot leven werd gewekt in verschillende ruimtes met ieder een eigen aanpak. We liepen van scene naar scene door het leven aan het hof in de 19de eeuw. Na een introductie op de koningen en hun tijdgenoten, namen we plaats in een klein theatertje. Een multimediale voorstelling toonde ons daar de eerste periode van de monarchie t.w. de aankomst van Willem I in Scheveningen, de slag bij Waterloo, de afscheiding van België, de opbouw van Nederland en het huwelijk van Willem II. Vervolgens liepen we over een brug door de tweede helft van de 19de eeuw t.w. het aannemen van de grondwet, het overlijden van koning Willem II en de regeerperiode van koning Willem III. Tot slot werd in de laatste ruimte aan de hand van koningin Emma, de overgang gemaakt naar de moderne invulling van het koningschap.

Door het paleis zijn we vervolgens de achterliggende tuinen ingewandeld. Bekend terrein, we zijn er vaker geweest, maar nu zag het er toch anders uit. Of mogelijk moet ik zeggen, nog anders, want een gedeelte tuin lag volop op de schop. In verband met een vernietigende schimmel in de buxushaagjes (totaal 27 km) worden/zijn deze vervangen door Japanse hulst, die veel op buxus lijkt. En passant wordt het één en ander aan de tuin verbetert. Ik heb een poosje staan kijken hoe dat allemaal in z'n werk ging, een immense klus! Uiteindelijk zijn we tot achter in de tuin gewandeld en hebben we in de colonnades een poosje in de zon zitten niksen. We hadden het plan opgevat om ter afsluiting van deze leuke ochtend in de westvleugel van het paleis in restaurant 'De Balzaal' te lunchen. Dat konden we echter wel vergeten vanwege de grote drukte op dat moment, en in wachten hadden we geen zin. Maar gelukkig hadden ze een eindje verderop, in 'Grand Café Prins Hendrik Garage' nabij de stallen en de uitgang nog wel plek voor een paar gasten met trek.