showpianist

Valentino Liberace (1919-1987) was een schatrijke Amerikaanse showpianist. Tijdens zijn opleiding als klassiek pianist bleek hij zeer talentvol te zijn, hij werd op muzikaal gebied min of meer als een wonderkind beschouwd. Op zijn 22 ste werd hij uitgenodigd om met het Chicago Symphony Orchestra te spelen. Hij speelde de sterren van de hemel, werken van o.a. Franz Liszt, Sergej Rachmaninov en vele anderen speelde hij moeiteloos. Echter op aanraden van zijn oudere broer is hij populaire muziek gaan spelen omdat daarin volgens hem veel meer te verdienen viel. Het bleek een gouden hint, al bleef hij in zijn shows ook klassieken spelen maar nu wel in combinatie met populaire muziek. Popmuziek bouwde Liberaces met werken van Strauss, Mozart, Beethoven, Gershwin e.a. om tot fraaie medleys.

Gistermiddag hebben we in het filmhuis 'Behind the Candelabra' gezien. Een product van de Amerikaanse filmregisseur Steven Soderbergh, waarin hij het laatste decennia uit het leven van Liberace (Michael Douglas) laat zien door de ogen van zijn adonis en minnaar Scott Thorson (Matt Damon).

'Behind the Candelabra' begint met Scott die zich gemakkelijk laat inpalmen door de veel oudere Liberace. Scott was kennelijk behoorlijk vatbaar voor een leven dat tot dan toe onbereikbaar voor hem was geweest. Of had Scott mogelijk ook medelijden met showpianist en glitterprins Liberace (Lee voor vrienden), die bang was om in het openbaar voor zijn homoseksualiteit uit te komen? Of vond Scott het mogelijk gewoon spannend om Lee's eenzaamheid op te vullen? Ook drong de vraag zich bij me op of Scott niet het zoveelste seksspeeltje van Liberace was. Of meende Liberace echt wat hij zei, toen hij Scott zijn alles noemde, broer, zoon en minnaar. Hoe dan ook, de ongelijke machtsverhouding in de relatie tussen Liberace en Scott bleef me de hele film door bezig houden.

'Behind the Candelabra' gaat volgens mij uiteindelijk over personages die totaal opgesloten zitten in hun eigen gecreëerde wereld. Bijna alles speelde zich af in het grote kitscherige glitterhuis van Liberace. Maar voor Scott veranderde de vorstelijke kitsch in dat huis geleidelijk aan in een verstikkende omgeving.