Rond drie uur 's middags werden we gisteren voor ons optreden op 'de Zegge' verwacht, een eilandje in het Wolderwijd nabij Zeewolde waar de whisky proeverij en nog veel meer die middag gehouden werd. Om er te komen met al onze toeters en bellen was ons door de organisatie de 'Vrouwe Hendriekje' ter beschikking gesteld. Een inmiddels haast klassieke Westerdijk Zeeschouw van rond de 8,50 meter, die we er vanuit Harderwijk zelf maar heen moesten varen. Ook frappant, dat scheepje kende ik, vrienden van ons hebben het pas vorig jaar verkocht nadat ze er zeker 25 jaar mee gevaren hadden. Echter wat we ook probeerden, we kregen de motor niet aan de praat. Om toch op tijd op 'de Zegge' te zijn, zagen we ons wel genoodzaakt over te stappen op de 'Sula' uit Huizen, een Jeanneautje van rond de 27' van de zoon van onze accordeonist die toevallig aan dezelfde steiger lag.
En zo kwamen we toch nog mooi op tijd op het eiland aan. Nadat we ons in de opening van een soort van legertent hadden geïnstalleerd begonnen we gelijk 'Sing Irishman Sing' in te zetten, ons openingsnummer die middag. In de tent een handvol liefhebbers die van een aantal deskundigen alles te horen kregen over goeie whisky's, sigaren en chocolade. Maar dat niet alleen, ze mochten er ook van proeven, want daar hadden ze uiteindelijk voor betaald. En onder een partytent even verder op kon iedereen genieten van een broodje vers gerookte vis die ter plekke werd klaargemaakt en van een bakje warme koffie. Want dat had iedereen wel nodig, we kregen het alsmaar kouder. Zelfs de whisky proevers met al hun hartversterkertjes, die bovendien een eindje verderop het eiland ook eerst nog een tijdje hadden lopen smijten met boomstammetjes e.d. en zodoende toch een aardige warmtebuffer moeten hebben opgebouwd, zaten er kouwelijk bij. En aan de blauwe knietjes te zien, hadden degenen die ook nog eens in een schotse kilt rond liepen het helemaal niet makkelijk.
Toch bleef de stemming er dankzij de vele hartversterkertjes bij iedereen aardig in. Ook bij ons, en tussen de bedrijven door nestelden we ons even comfortabel uit de wind in de HK59 met een glas whisky. Rond zeven uur was het afgelopen, en nadat alle whisky proevers in de botters waren afgevoerd met de doedelzak voorop, vertrokken ook wij met de 'Sula' weer richting Harderwijk. Einde van een koude maar leuke en gelukkig droge middag op eiland 'de Zegge'. En de zeer goede 'Ardbeg' whisky die we hadden meegekregen, heeft tijdens de koude terugtocht op het Wolderwijd prima diensten bewezen.
1 opmerking:
Ook de heerlijke VOC worst van
Taup, gedraaid door Peter Schiffmacher heeft een prachtig match gevonden met een Ileach Islay whisky.
En de muzikanten van Hodgepodge prikkelden en verwarmden de overige zintuigen met klasse, enthousiast en onvermoeibaar.
Een reactie posten