Eetcafé 't Dijkhuis aan het Noordhollandsch Kanaal in buurtschap 't Schouw nabij Watergang, ligt onder de rook van Amsterdam, maar daar is plaatselijk niets van te merken. Het ca. 80 km lange kanaal, begin 19e eeuw in opdracht van koning Willem I gegraven, passeert op haar weg van het IJ naar Den Helder, behalve een paar grotere steden als Purmerend en Alkmaar wel meer buurtschappen en gehuchten als 't Schouw. Ondanks allerlei bottelneks als vlotbruggetjes, veerpontjes en weet ik allemaal niet wat nog meer, is het bijna tweehonderd jaar oude kanaal geliefd bij watersporters.
Maar met al deze feiten had de gezellige drukte in eetcafé 't Dijkhuis afgelopen zaterdagnamiddag even niets te maken. Deze keer had onze vriend HR breed uitgepakt en bijna de hele tent afgehuurd om er samen met familie en vrienden z'n 75 jarig bestaan te vieren. De champagne bij binnenkomst, het vrolijke geroezemoes en het weerzien van oude bekenden en vrienden zette de toon. Een toon die in decibellen uitgedrukt door het goede werk van de barkeepers ongemerkt op hoger niveau belande, maar de pret overigens allesbehalve mocht drukken.
En toen enkele vrienden 'Henkie' presenteerden, een lied dat ze hadden gecomponeerd op de wijze van 'Oh Johnny' van Tante Leen, zongen we allemaal luidkeels mee. HR die J en ik al kennen vanaf de tijd toen onze en zijn kinderen (alweer bijna tien jaar geleden dat B, H's echtgenote is overleden) nog tieners waren, en we met z'n allen van alles en nog wat organiseerden, werd daarin volgens ons aardig getypeerd. Het was een gezellig feestje, vooral ook een feestje van weerzien van oude en minder oude bekenden. En met heel veel plezier werden oude verhalen en anekdotes tijdens het uitgebreide buffet opgerakeld. Natuurlijk liep ik daar ook J en T weer tegen het lijf. Typisch eigenlijk, maar als we elkaar zien maken we gelijk een afspraak voor het één of ander excursietje, zo ook deze keer dus weer. Volgende maand gaan we naar het vernieuwde Stedelijk Museum en het Eye, met wat dingetjes er tussendoor zijn we daar wel een dagje mee zoet!
Geleidelijk aan liep het feestje op z'n einde. Het ene moment zit je nog lekker te ouwehoeren met die en gene, het andere moment valt het je ineens op dat het om je heen al wat rustiger geworden is. Je ziet ook dat we het met z'n allen hebben gepresteerd, bijna alle schalen van het enorme buffet op enkele restantjes na leeg te krijgen. En als dan op enig moment ook de koffie nog langskomt, weet je echt hoe laat het is. Het is mooi geweest, bedankt Henkie, nog vele gezonde jaren en tot ziens volgende maand samen met J en T in het Stedelijk en het Eye!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten