In Q-Park Byzantium, de parkeergarage aan de Tesselschadestraat nabij het Leidse Plein, was j.l. donderdag nog wel een plekje te vinden. Bij het oversteken van de Stadhouderskade zat ik bijna onder een fiets. Je let wel op auto's, maar met fietsers was ik even niet bezig, terwijl ik drommels goed weet dat die gasten hier vanouds massaal door rood rijden. Maar goed we hadden nog tijd genoeg, dus kon ik in Café Americain mooi even bijgekomen van de schrik. Geheel conform afspraak liepen we vervolgens tegen tienen H en M voor de deur van Paradiso tegen het lijf. We wilden namelijk een gunstig staplekje dicht bij het podium zien te bemachtigen, voor het concert in de kleine zaal van de Amerikaanse band The Hackensaw Boys dat om half elf zou beginnen.
The Hackensaw Boys is voor jong en oud misschien wel één van 's werelds hipste bluegrassorkesten. Ook nu weer wisten ze met een punkachtige dynamiek, de klassieke folk- en bluegrassmuziek, met uiteraard ook Ierse invloeden, uit de schilderachtige Appalachen actueel en opwindend te brengen. Buiten de voortreffelijke vocale capaciteiten van de zevenmansband uit Virginia, maakten ze daarbij gebruik van onder andere banjo, gitaar, mandoline, fiddle, harmonica, contrabas en een volgens mij zelf in elkaar geknutseld percussie-instrument in de vorm van een stel, aan een soort wasbord geknoopte conserveblikken. Het gebouw aan de Weteringschans kan wel tegen een stootje, dat heeft het in de tijd wel bewezen. Maar toen door ons ritmische gestamp de vloer in trilling kwam, dacht ik toch even een moment aan onze veiligheid. Het was prachtig allemaal, en toen de heren tegen een uur of één van het podium af kwamen en in een kring tussen het publiek verder speelden was de euforie totaal.
Paradiso, in 1879 als kerk voor de Vrije Gemeente ontworpen in neoromaanse stijl door architect G.B. Salm (1831-1897), is na een kraakperiode in 1968 officieel geopend als Cosmisch Ontspanningscentrum. Daar moest ik nog even aan denken, toen ik bij de entree de kaartjescontroleur bozig tegen iemand hoorde zeggen of ze s.v.p. buiten wilde gaan roken, terwijl ze n.b. al in het buitenportaal stond! Wat een mierenneuker! Dat is wel effen wat anders dan in de jaren zeventig, de tijd van het Cosmisch Ontspanningscentrum zal ik maar zeggen, toen kwamen de hasjdampen uit de poptempel je bij wijze van spreken aan de overkant van de Weteringschans al tegemoet drijven. Overigens heb ik niet zoveel concerten meegemaakt in Paradiso, ik herinner me eigenlijk alleen nog goed de concerten van Frank Zappa, Jango Edwards en Texas Tornados, en dat is lang geleden.
Maar het concert van The Hackensaw Boys zal me zeker ook lang bijblijven. Wat een energie en lol hebben die gasten. Het was warm, zweterig en vol in dat kleine zaaltje, maar we hebben ons desondanks tot in de kleine uurtjes goed vermaakt.
1 opmerking:
Nou zeg! Daar word je wel even echt helemaal vrolijk van!! super!
Een reactie posten